Nigdy nie wierzyłam w przesądy, zabobony, bezsensowne historyjki nie mające końca. Dla były, są i będą głupotami. Dlaczego niby miałabym wierzyć w coś co nie ma najmiejszego sensu? Moja koleżanka, jednak uważa, że te głupoty są mądrzejsze niż to co widać w świecie realnym. Przywołam więc jedną historię, która ukaże, że przesąd nie istnieje, a to tylko i wyłącznie nasza głupia wyobraźnia. Założyłam się z tą przesądną koleżanką o zwykłą bluzkę, która od jakiegoś czasu wisiała na wystawie w sąsiednim sklepiku, ale nie o tym tu mówimy... chciałam jej wreszcie udowodnić, że przesąd to kpiny. Od samego poniedziałkowego ranka robiłam rzeczy, które według przesądów są zakazane. Rozbiłam lusterko, pozwoliłam czarnemu kotu sąsiadki przebiec przez ulicę po której jechałam rowerem, przejechałam pod drabiną itp. Ogólnie wyglądało to komicznie, bo wchodziłam w te zabobony z uśmiechem. Cały dzień przebiegł normalnie.... zero niespodziewanych dramatycznych rzeczy, o których mówią te historyjki. Wniosek więc z tego taki: nie wierz w coś co wymyślił drugi człowiek, bo często zdarza się, że to ich bujna wyobraźnia płata figle. Mam nadzieję, że jest dobrze ;) Jakby coś było nie tak napisz a postaram się jeszcze raz pomóc
