Czym jest dla Ciebie przyjaźń.

Przyjaźń – „bliskie, serdeczne stosunki z kimś oparte na wzajemnej życzliwości, szczerości, zaufaniu, możliwości liczenia na kogoś w każdej sytuacji”. Tak oto to piękne i szlachetne uczucie definiuje „Słownik języka polskiego”.
Jednak czym tak naprawdę jest przyjaźń? Czy przyjaźnimy się tylko z ludźmi, czy też możliwa jest przyjaźń ze zwierzęciem? W życiu i literaturze jest ukazanych mnóstwo przykładów przyjaźni.
Weźmy na przykład książkę Antoine’a de Saint-Exupery pt. „Mały książę”, w której ukazana jest przyjaźń Małego Księcia i oswojonego lisa. Lis stał się dla głównego bohatera jedynym i najważniejszym przyjacielem na świecie.
Drugim przykładem pokazania prawdziwej przyjaźni jest lektura „Stary człowiek i morze” E. Hemingwaya, w której chłopiec o imieniu Manolin okazywał bezinteresowną, serdeczną i szczerą przyjaźń wobec starca Santiago.

Według mnie przyjaźń jest to więź oparta na wzajemnej życzliwości, szczerości i zaufaniu. Polega ona na możności liczenia na kogoś w każdej sytuacji. Przyjaźń powinna być bezinteresowna, dozgonna, niezachwiana, prawdziwa, serdeczna, szczera, wzajemna i odpowiedzialna.
Można by pisać jeszcze bardzo wiele o tym, jaka powinna być przyjaźń.
Bez wątpienia jest to niezwykłe uczucie. I chociaż siedliskiem przyjaźni jest serce, to rodzi się ona w naszych umysłach. Jest jak most przerzucony przez rzekę, która dzieli dwa brzegi. Tworzenie przyjaźni polega na łączeniu dwóch przeciwległych brzegów.
Czasami takie łączenie trwa bardzo długo, a uczucie przyjaźni dojrzewa powoli każdego dnia. Bywa i tak, że przyjaciel odchodzi lecz nie trzeba go zatrzymywać, bo prawdziwy przyjaciel na pewno wróci.

Przyjaźń to uczucie delikatne, które ludzi łączy, ale nie krępuje. Mówi się też często, że „przyjaźń jest jak pieniądz, łatwo ją zdobyć, a trudniej utrzymać”. Trzeba dużo czasu, cierpliwości i wzajemnego zrozumienia, aby zbudować więź prawdziwej przyjaźni, a potem ją pielęgnować i utrwalać.
Bardzo ważne są np. przyjaźnie szkolne, które czasami trwają do grobowej deski.
Mówi się, że „prawdziwego przyjaciela poznaje się w biedzie”. Jeśli do tej pory nie doświadczyliśmy biedy, to na pewno w przyszłości przekonamy się o prawdziwości tego stwierdzenia.

Prawdziwa przyjaźń oparta jest na szczerości i bezinteresowności we wzajemnym świadczeniu sobie dobra. Bywa, że łączy ludzi we wspólnym działaniu na rzecz realizacji szlachetnych celów. Każdy rodzaj przyjaźni jest też źródłem pozytywnego nastawienia do innych.

W rodzinie powinna istnieć przyjaźń między małżonkami i dziećmi, bowiem to ona scala rodzinę i wyzwala chęć niesienia wzajemnej pomocy, a swą dobrocią emanuje także na najbliższe i szersze otoczenie.
Istnieje również pojęcie „przyjaciel domu”. Jest to człowiek zżyty z całą rodziną, częsty bywalec w domu i traktowany jest prawie jak domownik, na którego zawsze można liczyć.

Zdarza się niejednokrotnie, że drobna różnica zdań zniszczy przyjaźń. Znaczy to, że tej przyjaźni tak naprawdę nigdy nie było i lepiej do niej więcej nie wracać, bowiem straciliśmy zaufanie do osób, które uważały się za naszych przyjaciół, a w rzeczywistości były nieszczere, czy też fałszywie postrzegały przyjaźń.

Ja jednak wierzę, że w swoim życiu spotkam samych prawdziwych przyjaciół, którym będę mógł ufać i nigdy się na nich nie zawiodę. Jednocześnie sam nie opuszczę ich w trudnych sytuacjach i zawsze będę się starał im pomóc, bowiem właśnie na wzajemnym zaufaniu, współpracy i pomocy polega według mnie przyjaźń.