Wydaje mi się, że wielu ludzi,do których zaliczam się i ja uzna,że bohaterowie książki Aleksandra Kamińskiego pt."Kamienie na szaniec",potrafili pięknie żyć i pięknie umierać. Po pierwsze,dlatego że żyli pięknie, bo walczyli za swoją ojczyznę i robili wszystko, aby pokazać , że nie we wszystkich umarła nadzieja na lepsze jutro i trzeba o nie walczyć. Umarli równie pięknie ponieważ zginęli poświęcając się walce za swój ojczysty kraj, za przyjaciół, rodzinę i bliskich. Kolejna sprawa to taka, że za życia robili wszystko aby przeciwstawić się Niemcom, np. zrywali ich flagi, a wieszali Polskie, pisali na murach hasła, które ośmieszały Niemców, wysadzali mosty, odbijali Polskich więźniów z niewoli. Teraz przejdę do omówienia kolejnego argumentu, który brzmi następująco, nawet kiedy bohaterowie byli w obliczu śmierci to i tak nie wydali przyjaciół, ani ich rodzin woleli umrzeć niż narazić swoich najbliższych na najście ze strony wroga.Kiedy wiedzieli że są już bliscy śmierci i tak dalej walczyli za swój kraj, w którym jak mieli nadzieje kiedyś zapanuje spokój i ludzie będą mogli żyć nie bojąc się, że w każdej chwili do ich mieszkań mogą wedrzeć się okupańci i pozabijać wszystkich. Reasumując, według mnie bohaterowie ci jak najbardziej pięknie żyli i pięknieumarli.Walczyli do ostatniego tchu i robili wszystko, aby nawet jeśli oni nie przeżyją to inni mogli żyć w spokoju i szczęściu.
