Drgania tłumione (przy tłumieniu proporcjonalnym do prędkości) zdefiniowane są równaniem różniczkowym: d²x/dt² + 2·β·dx/dt + ωo²·x = 0 gdzie ωo to częstość drgań własnych nietłumionych ωo = √(k/m), a β to współczynnik tłumienia. a) Amplituda takich drgań (jeśli są drganiami okresowymi) zmienia się w czasie zgodnie z równaniem: A = Ao·e^(-β·t) A = 0.01·Ao Ao·e^(-β·t) = 0.01·Ao e^(-β·t) = 0.01 lne^(-β·t) = ln0.01 -β·t = ln0.01 -β·t = ln10⁻² -β·t = -2·ln10 ---> β = (2/t)·ln10 = 4.605/t b) logarytmiczny dekrement tłumienia Λ = β·T = β·2·π/√(ωo² - β²) = 6 β²·4·π²/(ωo² - β²) = 36 β²·π² = 9·(ωo² - β²) β²·(π² + 9) = 9·ωo² ---> β = 3·ωo/√(π² + 9) gdzie ωo = √(k/m) = √((m·g/L)/m) = √(g/L)
Na pionowo wiszącej sprężynie zawieszono ciężarek, co spowodowało wydłużenie sprężyny o l.
Ciężarek ten wprawiono w drgania, odciągając go w dół i puszczając. Jaką wartość powinien mieć
współczynnik tłumienia β, aby:
a) Drgania ustały po czasie t(przyjąć, że drgania ustają, gdy ich amplituda zmaleje do 1%
wartości początkowej)
b) Logarytmiczny dekrement tłumienia był równy Λ = 6
Odpowiedź
Dodaj swoją odpowiedź