Metronom mechaniczny wynaleziony został w 1816 r. przez J. N. Mälzla. Starsze wersje posiadały charakterystyczną drewnianą obudowę w kształcie zbliżonym do ściętego ostrosłupa, w XX wieku do obudowy stosowano ebonit lub plastik. Zbudowany jest z mechanizmu zegarowego napędzanego sprężyną oraz wystającego do góry wahadła będącego jednocześnie skalą, po której przesuwać można ciężarek, umieszczając go przy zadanej wartości tempa. Wahadło przechodząc przez środkowe położenie wydaje charakterystyczny, dość głośny stuk. Skala jest wycechowana od 40 do 208 wychyleń wahadła na minutę, co odpowiada stosowanej współcześnie mierze uderzeń na minutę (BPM). W niektórych wersjach dodatkowo montuje się dzwonek, który akcentuje co drugie, co trzecie lub co czwarte uderzenie. Metronom w niemal niezmienionej formie przetrwał do naszych czasów, choć coraz częściej korzysta się z jego elektronicznych odpowiedników. #Wikipedia :)
pomocy na szybko ☺ *zadanie 1 ze strony 113 fizyka wokół nas 2 gim.
Odpowiedź
Dodaj swoją odpowiedź