Husaria była najcięższą formacją jazdy polskiej i litewskiej wyposażonej w hełmy i zbroje, kopie (o długości do 5,5 m), pistolety, szable i koncerze. Jej charakterystyczną cechą były skrzydła umocowane pierwotnie do siodeł, a następnie na plecach jeźdźców. Jak dotąd nie wyjaśniono jednoznacznie, jaką funkcję miały pełnić- czy ich szum miał płoszyć konie przeciwnika, jak chcą niektórzy historycy, czy też były one jedynie oryginalnym elementem dekoracyjnym, jak uważają inni. W czasie wojen XVII stulecia husaria stanowiła główną siłę uderzeniową polskich i litewskich wojsk, jej szarże (przełamujące każdą formację przeciwnika) zdecydowały o rozstrzygnięciu wielu bitew, m.in. pod Kircholmem (1605 r.), Kłuszynem (1610 r.), Chocimiem (1673 r.) i Wiedniem (1683 r.).
Daje Naj
Zadanie:Opisz
Husaria polska w XVII wieku.
Odpowiedź
Dodaj swoją odpowiedź