Scena VII (salon warszawski) Jest to krytyczna ocena polskiego społeczeństwa podzielonego na :patriotów - w salonie , młodzi ludzie stojący przy drzwiach, którym bliskie są losy ojczyzny i prześladowanych , torturowanych rodaków, i towarzystwo przy stolikach : są to polscy generałowie, arystokraci, damy , poeci oraz młodzież, którym losy polaków są obojętne, np. damy wspominają udane bale wystawiane przez Nowosilcowa przed wyjazdem z Warszawy. Jeden z młodych przy drzwiach opowiada historię torturowanego, więzionego przez pięć lat Cichowskiego (Adolf Cichowski), który nie wydał przyjaciół. Został uwolniony lecz nigdy nie wrócił do równowagi psychicznej. Jednak nie interesuje to towarzystwa przy stolikach a literaci tez nie będą o tym pisać , bo to "za świeża sprawa". Natomiast Wysocki wygłasza refleksje na temat polskiego narodu - "naród nasz jak lawa z wierzchu zimna [...] Lecz wewnętrznego ognia sto lat nie wyziębi [...]"
Proszę o streszczenie dziady cz. 3
Sceny 7
Odpowiedź
Dodaj swoją odpowiedź