[latex]Dane:[/latex]
[latex]W = 3 cdot 10^{-19} J[/latex]
[latex]E_k = 4,72 cdot 10^{-20} J[/latex]
[latex]Szukane:[/latex]
[latex]lambda[/latex]
W zadaniu skorzystamy ze wzoru na zjawisko fotoelektryczne zewnętrzne (wzór Einsteina-Millikana):
[latex]E_f = W + E_k[/latex]
Światło rozchodzi się w porcjach, tak zwanych kwantach, czyli fotonach. Einstein pokazał, że jeśli foton uderzy w metalową płytkę, to energia fotonu idzie na pracę wyjścia, czyli na oderwanie elektronu z płytki. Jeżeli jeszcze coś zostanie, to znaczy, jeśli energia fotonu jest większa od pracy wyjścia, to reszta energii jest przekazywana na energię kinetyczną, czyli prędkość. Prędkość elektronu zależy od tego, ile jeszcze energii pozostało. Im więcej energii tym szybciej porusza się elektron.
Energię fotonu wyrażamy za pomocą wzoru:
[latex]E_f = frac{hc}{lambda}[/latex]
[latex]h[/latex], to stała Plancka o wartości [latex]6,63 cdot 10^{-34} J cdot s[/latex]
[latex]c[/latex], to prędkość światła, która wynosi [latex]3 cdot 10^8 frac{m}{s}[/latex]
Tak więc wzór Einsteina-Millikana będzie wyglądał następująco:
[latex]frac{hc}{lambda} = W + E_k[/latex]
Przekształcamy równanie, by otrzymać wzór na długość fali [latex]lambda[/latex]:
[latex]lambda = frac{hc}{W + E_k}[/latex]
Wystarczy podstawić dane i zadanie zrobione.
