Autocharakterystyka
Autocharakterystyka
Nazywam się............ Urodziłam się piętnaście lat temu (no prawie szesnaście) w Piekarach Śląskich. Obecnie mieszkam w Bytomiu wraz z moimi rodzicami - Beatą i Piotrem oraz młodszym bratem Dominikiem. Ukończyłam Szkołę Podstawową numer 16, obecnie uczę się w Gimnazjum nr 6 w Bytomiu.
Jestem niską dziewczyną, o blond włosach i niebieskich oczach. Mój ubiór to raczej przeciętne jeansy i kolorowe koszulki. Sądzę, że nie wyróżniam się bardzo z grupy moich rówieśników. Według opinii moich znajomych jestem bardzo podobna do mamy, co bardzo mnie cieszy, ponieważ uważam, że jest ona przepiękną kobietą.
Chciałabym również krótko scharakteryzować moje zainteresowania. Wydaje mi się że chcąc określić je jak najkrócej powiedziałabym; sztuki walki. Wszystko zaczęło się w podstawówce w szóstej klasie kiedy to mama zapisała mnie na Karate. Na początku traktowałam to jako świetna zabawę. Treningi odbywały się raz w tygodniu i trwały jedynie godzinę. Później sensei zaproponował mi wyjazd na zawody do Żychlin na mistrzostwa Polski. Na sto trzydzieści trzy osoby ja zajęłam czwarte miejsce. Jak na początkującą poszło mi bardzo dobrze. Niestety Karate w naszej szkole bardzo szybko się skończyło i musiałam dojeżdżać na treningi do Suchej Góry. Odbywały się one dość późno wiec nie miałam możliwości długo trenować, gdyż ja byłam za mała by tak daleko sama dojeżdżać a rodzice nie mieli jak ze mną jeździć. Więc cała przygoda bardzo szybko się zakończyła. Ponowne moje spotkanie z ta piękną sztuka walki odbyło się całkiem nie dawno, bo jakieś sześć miesięcy temu kiedy to w szkole mojego brata były zapisy właśnie na karate. Oczywiście od razy zapisałam się. Mam nadzieje, że tym razem będzie to zajęcie na dłużej. Wolny czas uwielbiam spędzać z przyjaciółmi, na dyskotekach lub czytając książki. Obecnie kończę czytać cztero tomową sagę : "Zmierzch". Gdy skończę gimnazjum chciałabym dostać się do szkoły Wojskowej. Jest to moje marzenie, ale czy się spełni nie wiem chociaż mam taka nadzieje. Jeżeli mówimy o moim charakterze, to niestety muszę powiedzieć, iż jest raczej "trudny", to znaczy jestem bardzo uparta i nie lubię jak ktoś narzuca mi własne zdanie. Jestem samodzielna i nie chcę, żeby ktokolwiek kierował moimi działaniami. Wydaje mi się , że jestem indywidualistką, ponieważ odrobinę różnię się od moich kolegów i koleżanek szkolnych. Mam troszkę inny tok myślenia, jednak nie uważam, żeby to było moją wadą, wręcz przeciwnie. Gdyby każdy człowiek był taki sam, świat stałby się nudny. Bardzo nie lubię nietolerancji. Uważam, że każdy człowiek bez względu na to kim jest, co robi czy jak wygląda zasługuje na należyty szacunek, a ludzie którzy tego nie rozumieją są dla mnie głupi. Ogólnie myślę, że mam dobre serce, bo zawsze można na mnie liczyć, jeżeli ktoś potrzebuje pomocy.
Uważam, że udało mi się przedstawić mnie w obiektywnym świetle. Mimo, iż jestem przeciętną nastolatką, to mój życiorys może zainteresować.