Recenzja filmu "Katyń"

Film Andrzeja Wajdy pt. „Katyń” podobał mi się i bardzo mnie zaciekawił. Opowiada on o okrutnej zbrodni katyńskiej, której ofiarą są polscy oficerowie pomordowani podczas II wojny światowej przez NKWD . W filmie poznajemy nie tylko zamordowanych oficerów, ale także ich rodziny i to od nich dowiadujemy się o całej historii oraz z pamiętnika rotmistrza 8. Pułku Ułanów w Krakowie - Andrzeja. Żony, córki i matki polskich oficerów często nie bały się powiedzieć prawdy, że ich mężów, ojców czy synów okrutnie pomordowali Sowieci. Gdy żołnierze radzieccy wyświetlają film o Katyniu, w którym twierdzą że tej zbrodni dokonali Niemcy, wdowa po generale mówi im prosto w twarz, że to kłamstwo! Natomiast siostra porucznika Piotra wystawia swojemu bratu nagrobek z napisem, że zginął on w Katyniu w 1940. Jest w pełni świadoma, że pójdzie za to do więzienia i prawdopodobnie straci życie. Jednak nie wszystkich było stać na taką postawę. Przykładem może być Porucznik Jerzy, który uratował się z Kozielska i tym samym nie został zamordowany w Katyniu. Został majorem i służył w ludowym wojsku. Pozdrawiał tych, którzy zamordowali jego kolegów. Chce po prostu przeżyć.
Andrzej Wajda wprowadził również wątki poruszające takie tematy jak wybór pomiędzy prawdą a własnym bezpieczeństwem czy eliminowanie krakowskiej inteligencji przez hitlerowców. Dla reżysera, temat zbrodni katyńskiej jest szczególnie ważny. Jego ojciec, oficer Wojska Polskiego został rozstrzelany przez Sowietów właśnie w Katyniu w 1940 roku. Jego matka do końca życia nie uwierzyła w śmierć męża i czekała na jego powrót z niewoli.
Muszę przyznać, że bardzo dobre wrażenie zrobiła na mnie muzyka Krzysztofa Pendereckiego, która idealnie podkreśla nastrój niektórych scen. Zwłaszcza ostatnia scena rozstrzeliwania bardzo porusza oraz ukazuje bestialskość i okrucieństwo zabójców.
Ogólnie mówiąc film był bardzo ciekawy i wiernie ukazywał poszczególne wydarzenia historyczne, tak więc bardzo zachęcam do obejrzenia tego filmu.