Literatura jako źródło odnowy człowieka

„SKĄD PRZYJDZIE ODRODZENIE DO NAS, KTÓRZYŚMY SKAZILI I SPUSTOSZYLI CAŁY GLOB ZIEMSKI? TYLKO Z PRZESZŁOŚCI JEŻELI JĄ KOCHAMY.” - /SIMON WAIL/.
UZASADNIJ SĄD, ŻE LITERATURA MINIONYCH CZASÓW MOŻE BYĆ ŹRÓDŁEM ODNOWY CZŁOWIEKA.

Spróbujmy sobie na wstępie wyjaśnić co oznacza tajemnicze słowo literatura. Trzymając się typowej definicji encyklopedycznej jest to całokształt twórczości piśmienniczej danego narodu, epoki lub całej ludzkości. W węższym znaczeniu, literatura to twórczość artystyczna obejmująca poezję, dramat i prozę oraz literaturę piękną. Czy jest ona w stanie wywrzeć mniejszy lub większy wpływ na zachowanie ludzkie? Czy jest w stanie zmienić mechanizmy kierujące zachowaniem człowieka? A co najważniejsze, czy literatura ma na tyle zbawienną moc, aby człowieka zepsutego do szpiku kości zmienić w istotę, z której emanuje dobro?

Każda epoka literacka rządzi się własnymi prądami, poglądami i ideami. To co było wzorcem do naśladowania w romantyzmie ulega diametralnym przeobrażeniom i ludzie pozytywizmu uznają to za przejaw niewiedzy i głupoty. Każda epoka miała jednak ludzi oddanych sprawie, żyjących zgodnie z przyjętymi normami. Są to rzecz jasna bohaterowie pozytywni, ich zachowanie, poświęcenie a niekiedy wręcz heroizm były godne naśladowania. Postaciom tym przeciwstawiano sylwetki bohaterów negatywnych – potępionych, nie mających poczucia wartości, łamiących zasady swojej własnej moralności. Zestawienie postaci na zasadzie kontrastu pozwalało na wyciągnięcie wniosków przez czytelnika, dokonanie samodzielnego wyboru między dobrem a złem. Autor pisał tak, aby czytelnik dokonał właściwego wyboru, utożsamiając się jednocześnie ze swoim bohaterem.

Literatura, chociażby nasza rodzima – polska, przedstawia bohaterów, którzy ze złych osobistości przeistaczają się pod wpływem pewnych czynników, splotów wydarzeń lub drugiej osoby w bohaterów pozytywnych gotowych do największych poświęceń w imię sprawy. Przykładem takiego bohatera jest Jacek Soplica z „Pana Tadeusza” Adama Mickiewicza czy Andrzej Kmicic z Sienkiewiczowskiego „Potopu”. Czytelnik zagłębiając się w lekturę uświadamia sobie, że człowiek na początku zły, bezlitosny i nie posiadający uczuć nie musi koniecznie być taki do końca powieści, gdyż w trakcie ulega transformacji i jego postępowanie ulega diametralnym przeobrażeniom. Wpływ na to mają różne czynniki, aczkolwiek najważniejsza jest rehabilitacja bohatera i zejście ze ścieżki obłudy i zła oraz wybór drogi prawa i godnych zachowań czyniących egzystencję danej postaci wartościowszą. Taka konstrukcja bohatera uświadamia czytelnikowi, iż nawet zły człowiek pod wpływem bodźca z zewnątrz lub wewnętrznej potrzeby może zmienić swoje zachowanie, co dla osoby czytającej jest argumentem opowiadającym się za zmianą złego postępowania na lepsze.

Uważam, iż literatura minionych epok, minionych czasów może pełnić funkcję nauczyciela młodego pokolenia. Literatura uczy o zasadach postępowania oraz powiększa nasz zasób słownictwa. Ważnym zadaniem literatury jest również przekazanie młodym ludziom wiedzy o dawnych czasach, zachowaniach czy tradycjach. Jest ona swoistą historią, którą każdy szanujący się obywatel powinien znać i o niej pamiętać, gdyż jest ona cząstką jego samego. Literatura w pewien sposób kształtuje człowieka, pomaga mu w wyborze drogi życiowej, przedstawia jednostki, których zachowanie i płynące z niego konsekwencje mogą wynieść bohatera na szczyt albo zepchnąć na samo dno. Mądrość minionych czasów zawarta jest w książkach w związku z czym powinniśmy się z nimi „zaprzyjaźnić”, gdyż doświadczenia i porażki życiowe twórców literatury mogą być pomocne w dokonaniu wyboru przez człowieka żyjącego w dzisiejszych czasach. Nie „obrażajmy” się więc na książki i czytajmy je, gdyż to one kształtują w pewnym stopniu naszą osobowość i czynią z nas ludzi oczytanych, inteligentnych i wartościowszych.

Dodaj swoją odpowiedź
Język polski

Literatura Oświecenia.

LITERATURA OŚWIECENIA
(od połowy XVIII wieku do 1795 roku)
1. Reformy, utrata niepodległości i oświecenie

„Epokę Oświecenia w dziejach kultury polskiej utożsamia się tradycyjnie z okresem trzydziestoletnich rządów Stani...

Język polski

Reformacja i kontrreformacja w Europie.

Kościół katolicki przez cały czas swego istnienia borykał się z licznymi problemami. Musiał on znosić liczne prześladowania, a gdy stał się religią panującą zapominając o przeszłości sam zaczął walczyć z innowiercami.
Mianem...

Religia

Reformacja i kontrreformacja

Kościół katolicki przez cały czas swego istnienia borykał się z licznymi problemami. Musiał on znosić liczne prześladowania, a gdy stał się religią panującą zapominając o przeszłości sam zaczął walczyć z innowiercami. W latach 72...

Religia

Religie świata

Religie świata

Judaizm

Gwiazda Dawida (zwana też Tarczą Dawida), Magen Dawid - jeden z symboli judaizmu

JUDAIZM [łac.], mozaizm, wyznanie mojżeszowe, religia Żydów; także zespół wierzeń, wartości etycznych i p...

Język polski

Średniowiecze.

Średniowiecze – „wieki średnie”, nazwa wprowadzona przez twórców renesansu. Okres przejściowy, rozciągający się między epoka starożytną a nowymi czasami odrodzenia. Nazwa – wyraz lekceważenia żywiołowego dla tej pośredniej epo...