Pielęgnacja piersi w domu i gabinecie kosmetycznym

BUDOWA PIERSI

Pierś kobieca jest zbudowana z gruczołu sutkowego, powięzi i skóry, pod którą znajduje się warstwa tkanki tłuszczowej równej grubości.

Ukształtowany gruczoł mleczny dojrzałej kobiety składa się z kilkunastu zrazików sutka, skupiając się w kilka większych zrazów gruczołowych. Zraziki są utworzone z gronek pęcherzyków przechodzących w przewód mleczny. Część górno- boczna gruczołu przechodzi na poziomie trzeciego żebra przez otwór w powięzi pachowej, tworząc, tzw. ogon SPENCE’A. Gruczoł jest otoczony pasmami tkanki łącznej powięziowej, które wnikają również w głąb miąższu. Część pasm tkanki łącznej, tworzących podścielisko gruczołu mlecznego, łączących się ze skórą sutka, nosi nazwę wiązadeł podtrzymujących COOPERA.

Nieco poniżej środka każdego z sutków, na jego szczycie, wystaje mały wałeczkowaty lub stożkowaty twór, zwany brodawką sutka. Dookoła niej znajduje się otoczka brodawki sutkowej. Brodawka i jej kolista otoczka mają ciemniejsze zabarwienie powstałe wskutek nagromadzenia się melaniny w naskórku. Różowo żółtawe lub jasnobrunatne brodawki ciemnieją intensywnie w czasie ciąży, a w okresie karmienia piersią barwa ciemna nasila się jeszcze bardziej. Po zaprzestaniu karmienia brodawki bledną, powracają do zabarwienia z okresu przed ciążą.

Pierś leży na mięśniu piersiowym większym, od którego zależy między innymi jej ruchliwość. Funkcjonowanie gruczołów piersiowych jest uzależnione od całego systemu gruczołów dokrewnych, a zwłaszcza jajników.

FAZY ROZWOJOWE PIERSI

Rozwój piersi i zachodzące w nich zmiany wiążą się z kolejnymi fazami rozwojowymi w życiu kobiety- od okresu dojrzewania do zaawansowanej starości. Wyróżnia się następujące okresy w życiu kobiety:
· Okres dojrzewania płciowego
· Okres między 13 a 16 rokiem życia, w którym występuje nagromadzenie tkanki tłuszczowej w okolicach piersi; gruczoły piersiowe rozrastają się
· Okres młodzieńczy między 16 a 20 rokiem życia; trwa on do uzyskania pełnej dojrzałości płciowej i ustalenia wzrostu; pierś uzyskuje swój indywidualny kształt i wielkość, otoczki spłaszczają się, a brodawki uwypuklają
· Okres wieku dorosłego, między 20-40 rokiem życia, organizm osiąga najwyższą wydajność, gdy kobieta jest w ciąży gruczoły piersiowe powiększają się, następuje przebarwienie otoczek i brodawek, po ciąży i okresie karmienia w wyglądzie piersi mogą nastąpić zmiany w postaci zwiotczenia, niewielkiego opadnięcia piersi oraz pojawienia się rozstępów na skórze,
· Okres wieku dojrzałego, między 40-55 rokiem życia, zwiększa się masa ciała, gruczoły piersiowe kończą funkcję gruczołów płciowych, zaczynają się zmiany wsteczne w gruczołach piersiowych, może to być maskowane po przez zwiększone gromadzenie tłuszczu w obrębie piersi,
· Okres starzenia, rozpoczyna się ok. 55 roku życia, następuje zwiotczenie i opuszczenie piersi, brodawki i otoczki tracą swoją ciemną barwę okres zaawansowanej starości, rozpoczyna się ok. 80 roku życia, następuje wychudzenie ciała, zanikają różnice płciowe, piersi mogą wyglądać jak puste woreczki.

Wzorcowa pierś dojrzałej kobiety jest położona na przedniej powierzchni klatki piersiowej, między trzecim a piątym żebrem. Brodawka sutkowa znajduje się na przecięciu linii pionowej, dzielącej obojczyk w połowie długości, i skośnej linii przechodzącej przez środek pachy oraz brzeg dolny mięśnia piersiowego dolnego. Średnia otoczka piersi nie powinna przekraczać 2-3 cm, średnica sutka wynosi 9- 12 cm, masa 150- 250 g. Istnieją tabele, w których są podane idealne wymiary piersi dla kobiet, z uwzględnieniem wieku i typu antropologicznego. Nie mają one jednak żadnego znaczenia praktycznego. W rzeczywistości niewiele jest narządów, które mają tak indywidualny charakter, jak piersi. W naszym kraju mało osób dba o swoje piersi, dlatego Polki, obdarzone często ładnym biustem, niekiedy już po 35 roku życia tracą jego urodę.

Wygląd piersi zależy od:

· Ich ułożenia, czyli osadzenia na klatce piersiowej; wyróżnia się ułożenie wzorcowe, wysokie i niskie
· Powierzchni przylegania do ściany klatki piersiowej; im szersza podstawa, tym biust wydaje się ładniejszy
· Jędrność i sprężystość tkanek biustu
· Stan otoczki sutka, jej szerokość, uwypuklenia, zabarwienia, kształtu
· Stanu brodawki sutka, jej wielkości, uwypuklenia, ułożenia w obrębie piersi (wysokie, centralne i niskie)
· Ich kształtu (tarczowaty, w kształcie jabłka, pośredni, w kształcie gruszki)
· Ich wielkości (małe, średnie, duże, ogromne)
· Ułożenia względem siebie; piersi o rozstawionych brodawkach, o brodawkach ułożonych centralnie, o brodawkach ustawionych zbieżnie oraz piersi złączone lub rozstawione, połączone fałdem skórnym, niesymetryczne

U większości kobiet występują minimalnie niesymetryczne sutki, ale tylko u kilku procent obserwuje się wyraźną asymetrię. Jeśli nie wywołuje ona oduczyć negatywnych, to nie zalicza się jej do defektu kosmetycznego.

Tysiące kobiet narzeka na swój biust. Jedne uważają swoje piersi za zbyt małe i marzą o dużym biuście, innym podoba się sylwetka chłopczycy. Niezależnie od panującej mody zawsze ładny jest jędrny i sprężysty. Aby osiągnąć takie parametry przede wszystkim należy dbać o odpowiednia sylwetkę i trzymać się prosto.

Kształt piersi można korygować, nosząc odpowiednio dobrany biustonosz, który będzie właściwie je podtrzymywał, dzięki czemu sylwetka nabierze wdzięku. Wybór biustonosza, zależy od gustu, kształtu piersi, a często także od wieku. Ponadto należy zwrócić uwagę na rozmiar miseczki oraz ramiączek, które powinny być elastyczne i regulowane, szczególnie w przypadku piersi dużych. Uciskające, zbyt wąskie ramiączka do wystąpienia trwałych brązowych przebarwień. Należy zwrócić uwagę, że nadmierne ściskanie piersi nieodpowiednim stanikiem powoduje szybsze starzenie się skóry na dekolcie między piersiami.
Biustonosz powinien być wykonany z przewiewnego materiału, gdyż nadmierne pocenie się delikatnej skóry pod materiałem nieprzepuszczającym powietrza wpływa na jej szybsze wiotczenie. Wskazane są biustonosze bawełniane, w odpowiednim rozmiarze, które w naturalny sposób unoszą piersi. Zaleca się także noszenie biustonoszy już przez młode dziewczęta. Dobierając biustonosz należy zwracać uwagę na jego konstrukcję. Dolna połowa miseczki powinna być podzielona pionowo na dwie części, gdyż piersi są wtedy podtrzymywane od spodu. Duży biust wymaga stanika z fiszbinami pod piersią (z boku), a czasami nawet z szerokimi ramiączkami i taśmą u dołu.

PIETĘGNACJA PIERSI W OKRESIE CIĄŻY

Bardzo ważna jest odpowiednia pielęgnacja piersi w czasie ciąży już od samego początku. W tym okresie piersi stopniowo się zwiększają, a ich zbyt duża masa może przyczynić się do powstawania rozstępów, (jeśli skóra nie jest odpowiednio elastyczna). Siara, wydziela się już od pierwszych miesięcy ciąży, może drażnić i macerować naskórek; aby temu przeciwdziałać wskazane jest stosowanie kremu w okolicach brodawek.

W czasie ciąży należy zadbać o brodawki, tzn. hartować je przez mycie zimną wodą z mydłem oraz wycieranie szorstkim ręcznikiem, a następnie przecieranie rozcieńczonym spirytusem z położenie kremu z lanoliną. Takie zabiegi pielęgnacyjne powinny być wykonywane 3-4 razy dziennie, aby uodpornić brodawkę na skaleczenia podczas karmienia. Istotne znaczenie ma przygotowanie brodawek do ssania. Jeśli jest ona płaska lub wciągnięta, należy ją 2-3 razy dziennie delikatnie wyciągać i masować (zabieg ten wolno stosować dopiero w ostatnim miesiącu ciąży). W czasie ciąży piersi powiększając się mają tendencję do zwisania, dlatego należy ćwiczyć mięsnie piersiowe.

Bardzo ważny jest dobór odpowiedniego biustonosza. Powinien on być wykonany z rozciągliwego materiału i unosić sutek w stronę przeciwległego ramienia, uwzględniając uwypuklenie brodawek. Dla kobiet karmiących poleca się biustonosze mające odpinane miseczki, wykonane z bawełny, o kształtach zapewniających powrót biustu do normalnego wyglądu po okresie ciąży i karmienia.

W czasie ciąży zaleca się przeprowadzanie kuracji pojędrniającej: 2 razy dziennie prysznic, na przemian z wody ciepłej i zimnej oraz przecieranie piersi i sutków kostką lodu sporządzoną z naparu rozmarynu. Uzupełnieniem tej kuracji jest stosowanie kremów nawilżających i toników oraz preparatów profilaktycznych, zapobiegających tworzeniu się rozstępów. Kremy te należy nakładać ruchem kolistym na brzuch, piersi, uda i pośladki 2 razy dziennie, zapobiegawczo już od 3 miesiąca ciąży. W okresie karmienia piersią nie nakłada się kremu przeciw rozstępom na piersi i sutki.

Problemy pojawiające się w czasie karmienia piersią, a zwłaszcza stany zapalne sutka, należy natychmiast konsultować z lekarzem i stosować się do jego zaleceń. Doskonałym uzupełnieniem kuracji medycznej mogą być zioła,a czasami (w lżejszych przypadkach) bywają podstawą leczenia. Do okładów ziołowych używa się naparów z rumianku, nagietka i szałwi. Łagodząco działają okłady z wyciągów roślin oleistych, takich jak: dziurawiec, nagietek, rokitnik i wyciąg glicerynowy aloesu. Dobre rezultaty uzyskuje się stosując mieszankę ziołową złożoną z równych ilości korzenia omanu wielkiego, szałwi, babki i rumianku. Łyżkę stołową takiej mieszanki zalewa się 2 szklankami ciepłej wody, doprowadzając do wrzenia, a następnie powoli gotuje pod przykryciem przez 5 minut.

DEFEKTY PIERSI I ICH USUWANIE

Do najważniejszych defektów piersi należą:
· Przerost w okresie dojrzewania
· Przerost ciążowy
· Opadanie
· Niedorozwój
· Zanik
· Krańcowe odstępstwa od „wzorca”
· Trwałe zmiany skórne w obrębie piersi- rozstępy skórne, owłosienie, piegi, ostuda, bielactwo, tatuaż, znamiona barwinkowe, naczyniaki, brodawki łojotokowe, włókniaki, blizonwce, torbiele skórne.

Przerost piersi w okresie dojrzewania rozpoczyna się z początkiem miesiączkowania. Jest on powolny, ale ciągły, Sutki znacznie się powiększają a masa przyrosłych piersi sprawia, że biust opada. Przerostowi mogą towarzyszyć bóle i uczucie napięcia skóry. Z czasem, na skutek zmian zwyrodnieniowych w miąższu gruczołowym, piersi stają się twarde, guzowate, skóra cienieje, żyły powierzchowne rozszerzają się i są widoczne przez skórę. W krańcowych przypadkach dochodzi do powstania piersi olbrzymich, będących źródłem dolegliwości i kompleksów.

Przerost ciążowy piersi występuje najczęściej w drugim miesiącu Ciąży i trwa do czasu karmienia. Zmiany hormonalne w gruczole sutkowym doprowadzają do zwiększenia jego masy, a sutki mogą niekiedy osiągnąć bardzo duże rozmiary. W skórze są widoczne rozszerzenia żylne, brodawka i otoczka ulegają przebarwieniu, uwrażliwieniu i poszerzeniu. Niekiedy są odczuwalne pobolewania sutków, samoistne i przy dotyku. Kobieta w ciąży przybiera na wadze, masa piersi powoduje ich opadanie. Po skończonym okresie karmienia piersi najczęściej wracają do normalnego stanu, ale bywa, że stają się wiotkie i opadające. W bardzo wyjątkowych przypadkach może dojść do całkowitego zaniku gruczołów piersiowych.

Opadanie piersi wiąże się ze zmniejszeniem gruczołu sutkowego lub z nadmiernym rozciągnięciem skóry, gwałtownym zmniejszeniu zawartości tkanki tłuszczowej piersi, rozciągnięciem powięzi otaczającej gruczoł i zmniejszeniem sprężystości tkanek. Opadające piersi są dużym defektem kosmetycznym, a często przyczyną frustracji kobiety. W celu poprawienia ich wyglądu powinno się stosować natryski zimna wodą, wodą morską i kremy regenerujące skórę. Bardzo ważne jest wykonywanie ćwiczeń gimnastycznych i bardzo wskazane pływanie. Jeśli mięśnie są słabo rozwinięte lub występuje wada podstawy, to konieczna jest gimnastyka korekcyjna. W skrajnych przypadkach dobre efekty przynoszą jedynie korekcje operacyjne.

Na ułożenie piersi i ich skłonność do opadania mają wpływ:
· Wadliwa budowa klatki piersiowej
· Deformacja kręgosłupa
· Postawa pochylona do przodu
· Słabo rozwinięte mięśnie tułowia, zwłaszcza mięśnie piersiowe

Niedorozwój piersi występuje rzadki, jest spotykany najczęściej u kobiet o typie męskim (cechy obu płci, nadmierne owłosienie, męska sprawność fizyczna) oraz kobiet szczupłych, nerwowych, słabych biologicznie. Niedorozwój piersi zawsze powinien nasuwać podejrzenie zaburzeń hormonalnych na poziomie gonad lub przysadki mózgowej.
Zanik piersi na skutek noszenia zbyt uciskających i źle skrojonych biustonoszy oraz zaburzeń hormonalnych, które mogą doprowadzić nawet do całkowitego zaniku sutków. Zanik występuje także w okresie menopauzy, w ciągu 10-15 lat po ustąpieniu miesiączki, a po 80 roku życia jest regułą. Przy niedorozwoju i zaniku sutków u młodych kobiet konieczna jest konsultacja i przebadanie endokrynologiczne.

Leczenie polega na stosowaniu zabiegów fizykoterapeutycznych, takich jak użycie promieni podczerwonych, diatermii i ciepłych okładów. Leczenie hormonalne powinno być prowadzone bardzo ostrożnie. W krańcowych przypadkach, na życzenie klientki, można wykonać zabieg operacyjny, polegający na uzupełnieniu piersi odpowiednimi endoprotezami. Maja one różne kształty, specjalne otoczki chroniące przed urazami i są dobierane w zależności od sylwetki pacjentki. Zakłada się je na całe życie. Zanik piersi można również tuszować, nosząc zwykłe biustonosze z wkładkami lub protezami zewnętrznymi sutków.

Krańcowe odstępstwa od „wzorca”, np. odjęcie piersi spowodowane zabiegiem operacyjnym lub Ciężkie defekty wrodzone wymagają leczenia (odtwórczego) operacyjnego.

Do trwałych zmian w skórze w obrębie piersi zalicza się rozstępy skórne, owłosienie piersi, ostudę, bielactwo, tatuaż, zmiany barwnikowe, naczyniaki, brodawki łojotokowe, włókniaki, bliznowce i torbiele skórne.

Rozstępy skórne barwy białawej lub sinej są spowodowane znacznym rozciągnięciem skóry, uszkodzeniami i przebarwieniem włókien sprężystych tkanki łącznej. Występują nie tylko na piersiach, ale także na udach, biodrach i brzuchu. Rozstępy skórne piersi występują u kobiet otyłych, w czasie ciąży, na skutek zaburzeń hormonalnych lub dużej utraty masy ciała. W leczeniu rozstępów duże znaczenie ma profilaktyka, czyli stała pielęgnacja, która polega na wzmocnieniu tkanki łącznej, zwłaszcza włókien elastycznych. W zabiegach pielęgnacyjnych zaleca się wcieranie w skórę piersi kremów odżywczych, regenerujących zawierających między innymi witaminy, zwłaszcza witaminę A. Przemywanie piersi zimną woda lub wodą z octem wpływa dodatnio na ich stan.

Owłosienie piersi jest związane zazwyczaj z nadmiernym owłosieniem na tle zaburzeń hormonalnych, ale może też wystąpić bez żadnych odchyleń od normy; często jest uwarunkowane genetycznie. Stanowi trudny i ważny problem kosmetyczny. Do usuwania owłosienia piersi stosuje się rozmaite zabiegi, ale tylko niektóre przynoszą stały efekt. Elektrokoagulacja i elektroliza, jako zabiegi niszczące cebulkę włosa, są metodami skutecznymi, zwłaszcza przy depilacji skóry piersi. Stosuje się także depilatory chemiczne. Niewielką ilość włosów można usunąć pęsetą po uprzednim zdezynfekowaniu skóry. Przemywanie włosów wodą utlenioną rozjaśnia je, a po kilku zabiegach ulegają one wykruszeniu. Nie poleca się natomiast usuwania włosów za pomocą wosku.

Ostuda to szarożółtobrązowe, występujące niekiedy na skórze piersi, na czole, wokół ust, u kobiet w czasie ciąży, a także przy stosowaniu doustnych środków antykoncepcyjnych. Jest to trudny do leczenia problem kosmetyczny, wymagający zawsze ustalenia przyczyny. Zaleca się stosowanie kremów i pudrów osłaniających, tuszujących.

Bielactwo to odbarwienia skóry mogące występować w różnych miejscach, także w obrębie piersi. Przyczyna powstawania nie jest wyjaśniona. Bielactwo stanowi bardzo duży defekt kosmetyczny i nie ma na nie skutecznego lekarstwa. Leczenie polega na podawaniu doustnie wyciągu z dziurawca lub zewnętrznie na ewentualnym naświetleniu promieniami UV. Najczęściej zaleca się pudry i kremy tuszujące.

Tatuaż są to zmiany skóry wywołane wprowadzeniem do niej barwnika. W Polsce tatuaż piersi spotyka się rzadko, najczęściej w sytuacjach powypadkowych, kiedy do skóry dostaje się proch, kurz, węgiel itp. W wyjątkowych przypadkach usuwa się go chirurgicznie.

Znamiona barwnikowe są to plamy lub zgrubienia w skórze różnej wielkości i barwy, różnego kształtu. Powierzchnia niektórych znamion jest owłosiona. Występują one u każdego człowieka. Znamiona w okolicy piersi wymagają stałej obserwacji. Niepokój powinny budzić wszelkie zmiany występujące w obrębie znamion barwnikowych, takie jak: powiększenie, obwódka zapalna, zmiana zabarwienia lub zaczerwienienie. Po ich zaobserwowaniu koniecznie należy udać się do lekarza, ponieważ mogą być objawem przemiany złośliwej. Do znamion o największym ryzyku przekształcenia się w czerniak należą płaskie lub lekko wypukłe, nieowłosione znamiona o gładkiej powierzchni, ciemnobrązowe lub prawie czarne. Znamiona barwnikowe w okolicach narażonych na podrażnienia lub w fałdkach podsutkowych mogą być usuwane chirurgicznie przez lekarza. Bezwzględnym wskazaniem do wizyty u lekarza i zabiegu usunięcia znamienia są zmiany w jego obrębie.

Naczyniaki są to płaskie lub guzkowate zmiany różnej wielkości, powstałe w wyniku niewłaściwego rozrostu naczyń krwionośnych. Naczyniaki charakteryzują się barwą od różowej do ciemnoczerwonej, przy ucisku na chwile bledną. W obrębie skóry piersi wymagają one ścisłej obserwacji, mimo że w większości przypadków są tylko defektem kosmetycznym.

Brodawki łojotokowe, niekiedy zwane starczymi, występują po 35 roku życia. Są to wyrosłe, brodawkujące zmiany, pokryte warstwami rogowymi w kolorze od żółtawego do brunatkoczarnego. Najczęściej występują na tułowiu, wielkości kilku centymetrów, a także na piersiach, często w okolicy sutków mogą ulegać stanom zapalnym i maceracji, dlatego też w tych okolicach powinny być usunięte. W innych miejscach ciała można ograniczyć się do ich obserwacji.

Włókniaki są to miękkie, uszypułowanie guzki, niektóre bardzo cienkie lub dobrze ograniczone, dość twarde, ich średnica nie przekracza 1 cm średnicy. Zarówno miękkie, jak i twarde mogą występować w obrębie sutków. Włókniaki rozległe wymagają leczenia chirurgicznego. Poza usuwaniem wymagają leczenia endokrynologicznego. Niepokój w obrębie włókniaka, zwłaszcza twardego, jest wskazana do wizyty u lekarskiej.

Do chorób piersi zalicza się:

· Choroby skóry sutków
· Choroby tkanki gruczołowej i podścieliska

PIELĘGNACJA PIERSI W DOMU

Kształt, jędrność piersi, ich skłonność do wiotczenia są cechami wrodzonymi. Nierzadko kobieta pięćdziesięcioletnia, mająca za sobą ciąże i karmienie, ma ładniejszy biust niż dwudziestolatka. Oczywiście odpowiednia dieta, gimnastyka, a szczególnie właściwa pielęgnacja, nie tylko w okresie ciąży i karmienia, pomagają zachować piękne piersi. Już w dawnych czasach kobiety dbały o wygląd dekoltu, poświęcając na to więcej czasu niż na pielęgnację rąk. Stosowano wówczas okłady z mleka i maślanki, po których skóra stawała się gładka i miękka. Te sposoby są nadal godne polecenia, podobnie jak mycie delikatnych partii skóry otrąbkami migdałowymi. Do mycia skóry skłonnej do łojotoku i wyprysków należy stosować napary z rumianku, tymianku, nagietka lub z innych ziół, mających działanie przeciwzapalne, przeciwbakteryjne i lekko ściągające.

Dobre efekty uzyskuje się przez wcieranie po umyciu soku cytrynowego rozcieńczonego z przegotowaną wodą. Jeśli zabiegi te wykonuje się regularnie, kilka razy w tygodniu, skóra staje się gładka, miękka i nabiera ładnego kolorytu. Działanie nawilżające, pojędrniające i wygładzające mają również maseczki z ogórka oraz truskawek. W sezonie letnim, chcąc mieć ładną opaleniznę, trzeba zrezygnować z soku z cytryny i ogórka, gdyż mają one działanie wybielające.

Doskonałymi środkami pielęgnacyjnymi są oleje roślinne, które można stosować zawsze. Szczególnie polecany jest masaż olejkiem z pestek moreli, awokado, kiełków pszenicy lub pestek winogron. Oleje te wmasowuje się po kąpieli w rozgrzaną skórę delikatnymi ruchami. Dzięki temu uzyskuje się poprawę ukrwienia skóry i elastyczności włókien mięśniowych oraz opóźnia proces powstawania zmarszczek. Doskonałym środkiem pielęgnacyjnym dekoltu jest olej z jojoby.

Kremy do pielęgnacji piersi i dekoltu często zawierają wyciągi roślinne, między innymi z liści miłorzębu japońskiego, bluszczu pospolitego, rozmaryny lekarskiego, korzenia żeń-szeń lub z alg morskich. Składniki roślinne tych preparatów wpływają wzmacniająco na tkankę, polepszają ukrwienie i lekko napinają skórę. Tradycyjnym środkiem pielęgnacyjnym są również octy ziołowe. Używa się ich do kąpieli, lekko wmasowując w skórę. Mają one działanie wygładzające, wzmacniają zwiotczałą skórę, przywracając jej właściwy, lekko kwaśnawy odczyn.

Ocet ziołowy przygotowuje się następująco: garść suszonych ziół (po 2 łyżki lawendy, rozmarynu i szałwi) zalewa się ½ litra ciepłego octu winnego i trzyma 2 tygodnie w ciepłym miejscu pod przykryciem, od czasu do czasu wstrząsając. Otrzymany płyn zalewa się, następnie dolewa ½ łyżeczki olejku rozmarynowego (musi on być przed zmieszaniem rozpuszczony w 20g 70% alkoholu) i przechowuje w naczyniu z ciemnego szkła.

Istotnym etapem pielęgnacji biustu jest gimnastyka. Kobietom wysportowanym poleca się ćwiczenia w fitness-clubie. Dla wszystkich pozostałych podano kilka przykładów gimnastyki codziennej.

Ćwiczenia do pielęgnacji biustu na co dzień

1. Wymachy rąk do przodu i tyłu.
2. Wyprost rąk w bok; obiema rękami zataczamy koła.
3. Ręce zgięte w łokciach powyżej biustu; wielokrotnie wykonać ruchy łokci do tyłu.
4. Stanąć w lekkim rozkroku; wykonać głęboki wdech i odchylić głowę oraz górną połowę ciała jak najdalej w tył, nie zmieniając postawy. Następnie wykonać skłon do przodu, powoli wypuszczając powietrze.

Ćwiczenia te należy powtórzyć minimum 10 razy dziennie. Wskazane jest uzupełnianie ćwiczeń pływaniem (styl żabki szczególnie wzmacnia mięśnie biustu). Zalecana jest również gra w siatkówkę, skakanie przez skakankę itp. Konieczne jest systematyczne działanie; bez tego nie będzie efektów. Podczas porannego i wieczornego prysznica całego ciała, przynajmniej minutę należy poświęcić na natrysk biustu, na przemian zimną i ciepłą wodą. W tym celu sitko prysznica oddala się od piersi, aby uzyskać możliwie mocny masaż i prowadzi prysznic ruchami okrężnymi, omijając brodawki. Oprócz tego można nacierać biust myjką frotte, zamoczoną w zimnej wodzie z dodatkiem soli iwonickiej.

Po kąpieli wskazane jest stosowanie toników kometycznych do pielęgnacji twarzy, ze względu na ich działanie pojędrniające, odświeżające i nawilżające. Okresowo dobrze jest wykonać peeling typu gommage. Po wklepaniu płynu tonizującego konieczne jest użycie balsamów lub żeli o działaniu nawilżającym. Skóra piersi będzie ładniejsza, jeśli 2 razy w tygodniu zastosuje się maseczki pielęgnacyjne albo żele ujędrniające.

Kobiety po 30 roku życia raz w tygodniu powinny przeprowadzić delikatny masaż z użyciem kremu regenerującego, następnie położyć na 15 minut ciepły okład. Zabieg taki pojędrnia skórę i wywołuje żywszy krwiobieg w obrębie sutków. Można, a nawet wskazane jest korzystać z zestawów kosmetyków proponowanych przez firmy kosmetyczne, przeznaczonych specjalnie do pielęgnacji biustu.

Piersi mają zdolność powiększania się i zmniejszania ze względu na swoje funkcje fizjologiczne. Są częścią ciała bardzo szybko reagującą nieestetycznymi zmianami na spadek masy ciała, brak odpowiednich ćwiczeń oraz zaburzenia hormonalne.

Gruczoły piersiowe są otoczone tkanką tłuszczową i włóknistą w proporcjach zmiennych, w zależności od osoby. Im więcej tkanki włóknistej, tym piersi są jędrniejsze, mniej podatne na zmiany w organizmie. Gdy zaś przeważ tkanka tłuszczowa, piersi są miękkie, wrażliwe na wahania masy ciała. W tym przypadku należy wystrzegać się diet powodujących szybkie chudnięcie. Żeby jednak uchronić się przed powstaniem rozstępów, trzeba profilaktycznie stosować kosmetyki, które zapobiegną takim zmianom.

Piersi i dekolt są szczególnie wrażliwe na działanie promieni słonecznych, które szkodzą skórze, sprawiają, że staje się ona zwiotczała, gruba i plamista. Łatwo dochodzi do oparzeń drugiego i trzeciego stopnia. Oparzenia oznacza nie tylko ból, często bowiem pojawiają się przebarwienia, a nawet dochodzi do zniszczenia włókien kolagenowych. Z tych względów ochrona przeciwsłoneczna jest niezbędna. Zwłaszcza zwolenniczki opalania topless nie powinny oszczędzać środków ochronnych. Kremy z filtrem należy wmasowywać kilka razy dziennie, a po skończonej kąpieli słonecznej koniecznie wklepać emulsję nawilżającą. Podczas długich seansów słonecznych piersi, a szczególnie sutki, powinny być zasłonięte.

PIELĘGNACJA PIERSI W GABINECIE KOSMETYCZNYM

Pielęgnacja piersi w gabinecie kosmetycznym, szczególnie zastosowanie serii zabiegów, powoduje szybką regenerację tkanek i przyczynia się do poprawienia wyglądu biustu.

Przed przystąpieniem do zabiegów ważne jest przeprowadzenie dokładnego wywiadu i zbadanie piersi pacjentki. Wywiad przeprowadza się w celu uzyskania informacji o przebytych chorobach i ewentualnych zabiegach operacyjnych. Jeżeli klientka przeprowadziła oparację, usunięcia guzków lub inną w obrębie piersi, to nie powinno się przystępować do masażu ani intensywnych naświetleń, ze względu na predyspozycje do tworzenia się tworów niewłaściwych. Oprócz tych przeciwwskazań, w czasie przeprowadzanego wywiadu należy zapytać się o alergię, stany zapalne i zakaźne gruczołu sutkowego oraz znamiona o ciemnym zabarwieniu i dużej spoistości. W razie stwierdzenia jakich kolwiek nieprawidłowości należy pacjentkę odesłać do lekarza onkologa lub dermatologa. Jeśli Przeciwwskazania nie występują, to można wykonać zabieg regenerujący.

Przed zabiegiem pielęgnacyjnym należy oczyścić skórę piersi i dekoltu z zanieczyszczeń za pomocą np. łagodnego żelu i ciepłego kompresu. Delikatny krem do peelingu lub peeling enzymatyczny w połączeniu z wapozonem powodują wygładzenie powierzchni skóry, usuwają zrogowaciały naskórek i sprawiają, że skóra jest gotowa do przyjęcia substancji odżywczych zawartych w preparatach.

Na przygotowaną w ten sposób skórę piersi można nałożyć zawartość ampułek, w celu nawilżenia górnych warstw, wygładzenia szorstkości, zniwelowania uszkodzeń skóry, spowodowanych promieniami słonecznymi oraz pobudzenia przemiany materii w skórze.

Zabieg jonoforezy powoduje wprowadzenie substancji leczniczej (odżywczej) głęboko w tkanki. Do tego celu potrzebne jest użycie elektrody e kształcie kręgów. Czas trwania zabiegu wynosi 10 – 20 minut, a seria składa się minimum z 10 zabiegów.

Po wykonaniu czynności wstępnych i jonoforezy, następnym etapem zabiegu regenerującego jest masaż. Można go wykonać ręcznie, ewentualnie za pomocą aparatu wibrującego, akwawibronu lub aparatu do stymulacji. Należy jednak pamiętać, że masować wolno jedynie mięśnie okalające gruczoł piersiowy.

Masaż ręczny rozpoczyna się od wtarcia kremu odżywczego. Bogate w substancje odżywcze emulsje w/o lub olejki roślinne wygładzają powierzchnię skóry i uelastyczniają tkankę łączną. Na zakończenie zabiegu wklepuje się regenerujące preparaty kojące. Na skórę, tuż po masażu nie powinno się stosować hydrożeli. Dużo lepsze efekty można uzyskać stosując je przed zabiegiem. Kurację kończy się kompresem chłodzącym lub wklepaniem bezalkoholowego toniku.

Oprócz omówionych zabiegów pielęgnacyjnych piersi, w gabinecie można również wykonać zabiegi modelujące oraz zabiegi fizykoterapeutyczne.

Modelaż to mineralna maska termiczna w postaci proszku. Przed użyciem należy ją zmieszać w odpowiednich proporcjach z wodą mineralną. Następnie na piersi kładzie się grubą warstwę kremu z aktywnymi składnikami oraz grubą warstwą kremu z aktywnymi składnikami oraz gruby kompres z gazy zmoczonej w wodzie mineralnej. Maska schnąc pobiera wodę z kompresu z oddaje ciepło, dzięki czemu wspomaga wchłanianie składników odżywczych. Spełnia rolę maseczki głęboko odżywczej i wygładzającej. Kuracja powinna składać się z 6 – 10 zabiegów.

Zabiegi prądem elektrycznym o niskiej częstotliwości mają na calu ćwiczenia włókien mięśniowych piersi i stymulację przemiany materii. W zależności od czasu trwania kuracji wskazane jest wykonanie do 10 zabiegów.

Naświetlania promieniami podczerwonymi mają wspomagać wnikanie składników odżywczych po masażu lub podczas okładów.

Naświetlanie promieniami ultrafioletowymi polega na krótkotrwałym naświetlaniu, działającym na skórę bodźcowo. Podczas zabiegu konieczna jest ochrona brodawki sutkowej. Przed wykonaniem zabiegów wskazana jest konsultacja z lekarzem.
Kosmetyczka powinna przekonać klientkę, której oferuje zabiegi pielęgnacyjne piersi, o konieczności systematycznego dbania o swoje ciało w warunkach domowych, Stosując łagodne żele do kąpieli można zapobiec wysuszaniu nie tylko skóry piersi. Wskazane są codzienne zimne prysznice pojędrniające. Masowanie suchą, miękką szczotką powinno być przeprowadzone tylko w obszarze mięśni piersi. Do codziennej pielęgnacji biustu należą także ćwiczenia wzmacniające.

Ostatnio modny i dający zadziwiające efekty pielęgnacyjne biustu jest zabieg opierający się na wzajemnym oddziaływaniu kryogeniki i biologicznie czynnych substancji o działaniu ujędrniającym. Kryogenika polega na redukcji pobudzania na zimno. Działa ona w sposób fizyczno-mechaniczny na tkanki skóry. Ta nowa metoda to rezultat poszukiwań, które doprowadziły do stworzenia specjalnej technologii.

Na naszym rynku istnieje wiele krajowych i zagranicznych preparatów o szerokim spektrum działania. Najczęściej zawierają one kolagen i elastynę. Substancje te przyczyniają się do poprawienia elastyczności skóry i utrzymania jej sprężystości. Należy jednak pamiętać, że aby utrzymać piersi w dobrym stanie przez długie lata, oprócz zabiegów w gabinecie i stosowania specjalnych preparatów w domu, nie wolni zapominać o pozostałych czynnikach, które mają ogromny wpływ na wygląd piersi. Serie zabiegów w gabinecie kosmetycznym, w połączeniu z sumiennie wykonywanymi ćwiczeniami i odpowiednią, systematyczną pielęgnacją dają doskonałe efekty.