Charakterystyka porównawcza Antygony i Ismeny.
Antygona i Ismena są córkami Edypa i Jokasty. Dzieci z kazirodczego związku siostry przeklętych Eteoklesa i Polinejksa. Ostatnie potomkinie tragicznego rodu Labdakidów. Antygona i Ismena to dwie bardzo różniące się postacie. Antygona jest młoda, piękna, zakochana i odważna
Bardzo chce żyć. Ale poczucie obowiązku i konieczność wypełnienia praw boskich jest silniejsza niż wola życia. Jej zdaniem prawo boskie jest wyższe i ważniejsze niż prawo ziemskie, ustanowione przez człowieka. Nie może zrezygnować z tego, co uważa za słuszne i moralne. Kieruje się siostrzana miłością i wbrew zakazom Kreona postanawia pochować swojego brata Polinejksa, który był uważany za zdrajcę narodu. Wolała umrzeć niż pozostawić zwłoki bez pochowku. Ismena również kochała swojego brata, ale jako kobieta uważała ze jest słabsza od mężczyzn i musi ich słuchać, dlatego nie sprzeciwiła się woli Kreona. Antygona jest pełna dumy rodowej. Porywcza i łatwo wybuchająca, zdecydowana i energiczna, doskonale wie jak przekonać lud, że ma słuszność co do pochówku swojego brata i co do przeciwstawienia się przeciwko rozkazowi króla. Dziewczyna jest przekonana o swojej racji i wyższości nad Kreonem, którego uważa za głupca. Jako, że jest dumna, nie godzi się na hańbienie zarówno swojego jak i Polinejkesowego imienia . Antygona jest zuchwała i odważna. Nie boi się przeciwstawić królowi Teb – swojemu wujkowi. Może liczyła na wyjątek przez wzgląd króla na pokrewieństwo, lecz sądzę, że Antygona nawet o tym nie pomyślała.
Głęboko religijna Antygona jest zuchwała i odważna. Nie boi się przeciwstawić królowi Teb – swojemu wujkowi. Może liczyła na wyjątek przez wzgląd króla na pokrewieństwo, lecz sądzę, że Antygona nawet o tym nie pomyślała.
Ismena Kobieta słaba, lękliwa godzi się na podporządkowanie mężczyzno, kobieca i delikatna. Ceni sobie życie i jest gotowa zrobić wszystko żeby je zachować.
Pod koniec dramatu Antygona znalazła się w takiej sytuacji, że nie mogła dostrzec z niej wyjścia wiec popełniła samobójstwo.
Zaś Ismena chce przejac polowe kary Antygony na siebie ale Kreon ją ułaskawia.
Moim zdaniem wlaśnie dzięki Antygonie dramat Sofoklesa jest warty czasu poświeconego na jego przeczytanie. Czasu, którego pózniej nie żałujemy. A Ismena jest tu mało istotna osoba