Obrona ojczyzny - prawo czy obowiązek?

Obrona ojczyzny jest obowiązkiem każdego obywatela kraju. Nie ważne, co się dzieje, swojej ojczyzny należy bronić. Dzięki temu, ze nasi przodkowie bronili Polski ,nie poddawali się, często tracili życie, możemy żyć w wolnym kraju z bogatymi tradycjami.
W konstytucji Polski jest nawet napisane: ?rozdział II Art. 85.1. Obowiązkiem obywatela polskiego jest obrona Ojczyzny.?
Forma obrony zależy m.in. od tego w jakim jesteśmy wieku i sprawności fizycznej, ale bronić ojczyzny nie znaczy tylko, walczyć i ginąc na wojnie. Można także uczestniczyć w rożnych akcjach i należeć do ?ugrupowań? ludzi, których celem jest ochrona ojczyzny, tradycji i kultury.
Chociaż obecnie nie trwa wojna, to naszej ojczyzny możemy bronić. Należy pamiętać, ze to także uczucie przywiązania do naszego państwa i wypełnianie codziennych obowiązków, a także podtrzymywanie tradycji i pamięć o świętach narodowych.
Przykładem Polaków, którzy bronili naszej ojczyzny są bohaterowie książki ?Kamienie na szaniec? A. Kaminskiego. Byli bardzo młodzi, ale i mądrzy, wiedzieli jak maja walczyć w czasie wojny. Bez żadnego zastanawiania przeciwstawiali się niemieckim żołnierzom. Uczestniczyli w rożnych akcjach zbrojnych.
Alek, Rudy i Zośka, byli zawsze razem i wspierali się w trudnych chwilach. Byli bardzo przywiązani do swojego kraju. Chłopcy wybijali szyby, wywieszali flagi narodowe, zagazowywali lokale, a wszystko po to uratować kraj przed wrogiem, nie zważali na korzyści materialne.
Innym przykładem są nasi dziadkowie, pradziadkowie, którzy wychowali się podczas wojny. Polacy zawsze byli oddani swojej ojczyźnie i woleli ginąc niż przegrać wojnę. To jest właśnie postawa godna poszanowania. Chociaż w dzisiejszych czasach trudno jest nam sobie to wyobrazić, ale nasi przodkowie mieli nie raz konieczność walczyć o wolność kraju. .
Obecnie ,żyjąc w czasach pokoju, nie doceniamy tego poświęcenia, nie cenimy wolności i nie zdajemy sobie z tego sprawy, ze możemy ja stracić. Pamięć o tych, co wywalczyli nasze niepodlegle państwo, liczące się w polityce międzynarodowej, powinna trwać w naszej pamięci. Należy przekazywać z pokolenia na pokolenie opowieści o wydarzeniach z przeszłości , dbać o pomniki wystawione dla ich uczczenia, nie unikać książek o tematyce historycznej, a od czasu do czasu chwile zadumy poświęcić tym co odeszli.