List miłosny.

Drogi Kubusiu Puchatku!

Już od dłuższego czasu skrycie wpatruję się w Twoją postać na lekcjach i przerwach… Obserwuję jak rozmawiasz z kolegami, nauczycielami, jak śmiejesz się i denerwujesz… Każdy Twój odruch czy grymas dla mnie jest najpiękniejszy na świecie! Jesteś dla mnie tym, czym jest Słońce dla Ziemi, i jesteś jedyny, jak Księżyc naszej planety. Moją planetą jesteś Ty, i nie wyobrażam już sobie życia bez Ciebie… Długo zwlekałam z napisaniem tego listu, ponieważ… obawiałam się, jak go przyjmiesz, czy nie wyśmiejesz moich uczuć, lub czy nie odrzucisz mnie. Początkowo chciałam zadzwonić do Ciebie, lecz nie miałam odwagi, uznałam, że list będzie odpowiedniejszy. Cóż…, o oczym mogłabym jeszcze Ci napisać? Chciałabym powiedzieć Ci milion rzeczy, ale nie potrafię tak… na papierze. Od dawna już marzę o tym, żeby się spotkać z Tobą. Gdybym tylko była w stanie, dałabym Ci gwiazdkę z nieba. Nie istnieją dla mnie inni chłopcy, ponieważ liczysz się dla mnie tylko Ty. ,,Moje sny pochowane w poduszkach pachnących jaśminem- wszystko o Tobie”. Bardzo lubię ten cytat, może właśnie, dlatego, że opisuje częściowo moje uczucia do Ciebie. Odwiedzasz mnie prawie co noc w moich snach. Jesteś połówką serca, bez której nie mogę żyć. Zauważ mnie w końcu proszę, i daj mi szansę.
Twoja
Oleńka K.