Charakterystyka Zbyszka z "Krzyżaków".

CHARAKTERYSTYKA

Zbyszko to główny bohater powieści historycznej Henryka Sienkiewicza pt: ?Krzyżacy?. Urodził się w Bogdańcu i dlatego nazywali go Zbyszko z Bogdańca. Herbem jego rodu była tępa podkowa. Rodzice Zbyszka zmarli wcześnie, dlatego chłopcem zaopiekował się brat ojca ? Maćko. Gdy Zbyszko miał dwanaście lat, stryj kupił zbroje, konie i razem z chłopcem ruszyli na wojnę do księcia Witolda.
Bohater był dobrze zbudowany i wysoki. Posiadał długie i złociste włosy. Spośród innych rycerzy wyróżniał go uroda. Pomimo wysokiego wzrostu i dumnej postawy miał dziecinną twarz.
Zbyszko będąc młodym chłopcem wyjeżdżał z Maćkiem na wojny. Spowodowało to, że bohatera cechowała niezmierzona siła i zawziętość w dążeniu do celu. Zawsze starał się przestrzegać zasad rycerskich. W niebezpiecznych chwilach zachowywał ?zimną krew? i odznaczał się odwagą. Wybraną przez Zbyszka kobietą była Danusia. Pochodziła ona ze Spychowa.
Chłopiec był porywczy i oddany ukochanej. Jego honor rycerski i chęć spełnienia ślubów damie serca spowodowała, że wpadł w tarapaty. Spokój i opanowanie uratowały Zbyszka z opresji. Był bardzo ambitny i komunikatywny. Szybko nawiązywał znajomości. W czasie spotkania z ojcem Danusi zachował pełna kulturę. Zawsze dotrzymywał obietnic i nie kłamał. Zbyszko uczestniczył w wielu bitwach. Lata wojen, bitew i niewygód zahartowały chłopca i wyrobiły w nim siłę i zręczność.. Miał mięśnie jak ze stali, ?(?) ale nad tą postawą męża wznosiła się głowa dziecinna prawie i twarz młoda, z pierwszym meszkiem nad ustami ? i zarazem cudna ? twarz królewskiego pazia ze złotym włosem, uciętym równo nad brwiami, a puszczonym długo na ramiona.? Jego ubiór codzienny nie wyróżniał się zbytnio na tle innych strojów z tamtej epoki. Nosił kaftan ze skóry łosia, do podróży zakładał zbroję, ale na specjalne okazje miał coś w zanadrzu. Był to strój zdobyty na Fryzach: długa biała jaka haftowana u dołu w złote gryfy; kolorowe, pasiaste nogawice; ciżmy z długimi noskami i piękną mediolańską zbroję.
Zbyszko był pełen młodzieńczej energii, za to brak mu było za grosz rozsądku. Miał niepohamowaną naturę. Rwał się do wielkich czynów, do bitew i pojedynków. Nie bał się żadnego przeciwnika. Był honorowy. Przyjmował każde rzucone mu wyzwanie. W pierwszej chwili, gdy zobaczył Danuśkę ślubował jej trzy ?pawie czuby?, dopiero potem zastanawiał się nad konsekwencjami tego postępku. Zaatakowanie posła krzyżackiego na drodze do Krakowa ? Kunona von Lichtensteina ? kończy się wyrokiem śmierci dla Zbyszka. Życie uratowała mu Danuśka, która niespodziewanie okryła go nałęczką ślubując mu miłość. Zdarzenia te świadczą o ogromnej porywczości rycerzyka. Lubił on popisywać się swoją siłą fizyczną. Był niedojrzały emocjonalnie. Kochał jednocześnie dwie dziewczyny ? Danusię i Jagienkę. Zbyszko wyjątkowo traktował damy.
Chłopiec stał się mężczyzną dzięki temu, że przeżył tak wiele cierpień w życiu. Najpierw, we wczesnych latach jego życia, umierają mu oboje z rodziców. Potem trudne warunki w podróżach z Maćkiem. Następnie krzyżacy porywają i przyczyniają się do śmierci jego ukochanej ? Danusi. Cierpienia te ?utemperowały? naturę chłopca czyniąc go wreszcie mężczyzną.
Został pasowany na rycerza przez księcia Janusza za obronienie księżnej Anny i jej dwórek przed turem na polowaniu. Sam odniósł w tej walce rozległe obrażenia. Świadczy to o ogromnej odwadze, jaką musiał wykazywać się rycerz.
Uważam, że opisywany bohater jest godną do naśladowania postacią. Dzięki odwadze pokonuje wiele niebezpieczeństw, a miłość do Danusi pokazuje jak ważną rolę w życiu pełni druga osoba. Po śmierci ukochanej bardzo cierpiał, ale dzięki bliskim założył rodzinę.