Charakterystyka Papkina.

Józef Papkin był zapewne najbardziej komicznym z bohaterów „Zemsty". Jego nazwisko pochodziło od Papki , czyli dawnej potrawy , a właściciel tego nazwiska to rezydent żywiący się przy stole swego pana i oddający mu w zamian przysługi . Mówiąc oględnie , był to człowiek , którego pomoc można było kupić jedynie za miskę strawy . Był on więc na łasce Cześnika . Powodem dla którego Papkin odgrywał taką właśnie rolę wobec Raptusiewicza był prosty : nie miał on grosza przy duszy , a cały jego majątek stanowiła angielska gitara , kolekcja motyli i szpady zwanej Artemizą . Ojcem tego szlachcica był Jan Papkin , po którym odziedziczył ogromny majątek , nie omieszkał go jednak roztrwonić uprawiając hazard i pijąc.

Józef miał zwyczaj noszenia przy sobie szpady oraz pary pistoletów pod pachą . Ubrany w krótkie spodnie , okrągłe , wysokie byty i kapelusz . Ten niemłody już arystokrata prędko mówił i wiązał włosy w charcer .

Papkina można podzielić na dwie osoby : tą , którą chciał przedstawić światu , oraz tą , którą naprawdę był . kreował się w szlachetnego bohatera , przedstawiał się słuchaczom jako nieustraszony rycerz i romantyczny kochanek . W swych opowieściach nie cofał się przed najbardziej niewiarygodnymi zapewnieniami . Wydaje się , że niekiedy Papkin , unoszony przez wartki potok słów , sam zaczynał wierzyć w to , co mówił . Opowieści o bohaterstwie rekompensowały mu smutną rzeczywistość . A w niej był on tchórzliwym i łasym na złoto blagierem . Panicznie bał się wszelkich czynów , walki , nie był zdolny do stanowczości . Natrętny bawidamek i błazen , któremu łgarstwo weszło już w krew . W przypadku Papkina śmiejemy się głównie z niezgodności jego deklaracji i czynów . Kontrast między dwoma wizerunkami tego samego człowieka – szlachetnego kawalera i dzielnego rycerza , jakim w swej wyobraźni stawał się Papkin i łgającego tchórza - jakim z kolei był w oczach innych , sprawia , iż jest on najbardziej komiczną postacią ze wszystkich osób charakteru .

Mimo swych wad Papkin jest postacią sympatyczną . Nie tylko jego pieczeniarstwo , tchórzostwo , ale również pozycja społeczna , w którą wepchnęło go życie , zadecydowały o tym , że stał się zaledwie maleńkim człowiekiem uwieszonym u klamki możniejszych . Można polubić tego samochwała .