W rodzinnym domu jest nam najlepiej, ale gdy pojawia się problem uwazamy, że ucieczka to jedyna rozwiązanie. Osoby, które tak myślą, mylą się dlatego, że zawsze jest jakieś rozwiązanie. W takiej sytuacji powinniśmy porozmawiać o tym z rodzicami, chodź żadko kto tak robi, ponieważ bardzo mało osób w wieku nastoletnim rozmawia z rodzicami na poważne tematy. Ale gdy już uciekniemy musimy spodziewać się jeszcze gorszych kłopotów, ponieważ policja może uznać, że wagarujemy lub słusznie uciekliśmy z domu. W takiej sytuacji możemy zostać, wysłani do domu dziecka, a w najlepszej sytuacji po prostu poproszą nas abyśmy podali numery telefonu rodziców, i będą kazali im po nas przyjechać. Są takie sytuacje, że młodzież jest pijana gdy już uciekła i wtedy dzieci zostają, zawiezione na izbę wytrzeźwień. Takie sytuacje trzeba naprawdę rozsądnie przemyśleć podać powody "za" i "przeciw", ale w Naszym przypadku będzie raczej więcej odpowiedzi "za". Uważam, że to wszystko zależy od osoby, która chcę to zrobić, w sumie każdy człowiek jest inny.
Moim zdaniem ucieczka z domu to zły sposób na uniknięcie kłopotów.Z pewnością jest wiele rozwiązań kłopotu, takich jak np.rozmowa z bliską osobą lub z psychologiem szkolnym i jest to o wiele lepsze wyjście z danej sytuacji. Ucieczką nic nie zdziałamy oraz nie jest to sposób na zniknięcie naszych kłopotów. Na pewno też rodzice nie będą zadowoleni z tego powodu i mogę się bardzo zdenerwować, myśląc że ich dziecko może być w niebezpieczeństwie.Narażamy w ten sposób rodziców na nie potrzebny stres.
