Bardzo prosze o napisanie recenzji filmu lub ksiazki ;/ Pilne !!

,,Sezon na misia' to film animowany. Jego ryżyserem jest Joanna Wizmur. Scenariuszem zajął się Bartosz Wierzbieta. Natomiast dźwiękiem i montażem kierował Janusz Tokarzewski. Główni bohaterowie kreskówki to niedźwiedź Boguś, jelonek Eliott i opiekunka Beth. Misiowi użycza głosu Jarosław Boberek, Eliotowi Dariusz Toczek, a Beth Joanna Węgrzynowska-Cybińska. Boguś to rozpiszczony przez swoją opiekunkę niedźwiedź. Nagle, przez przypadek został pozbawiony domowych wygód. Musiał nauczyć się żyć na łonie natury, razem z innymi zwierzętami. Zadanie to początkowo sprawiało mu dużo trudności, ponieważ zaczął się sezon łowiecki. Jednak sybko przyzwyczaił się do zaistniałych warunków i bardzo je polubił. Film ten naprawdę warto obejrzeż, ponieważ jest ciekawy i zabawny. Myślę, że spodoba się nie tylko dzieciom, ale równiez dorosłym :)) napisałam takie coś jeszcze w podstawówce :)

Godzina Pąsowej Róży. Jak czułaby się współczesna nastolatka w 1880 roku?Powieść zabawna,odprężająca i do przeczytania”jednym tchem”.Czternastoletnia Anda przypadkiem rozbija szkło,oprawionej w ramki, fotografii swojej ciotecznej prababki.Kropelka krwi ze skaleczonego palca kapie na różę,którą na zdjęciu wącha tak śmiesznie ubrana osoba.Róża pięknieje,ale Anda nie ma czasu na zajmowanie się swoim przywidzeniem.Musi jeszcze cofnąć wskazówki starego zegara,niegdyś należącego do prababki z fotografii,a teraz stojacego w pokoju Andy.Musi stworzyć sobie alibi na spóźniony powrót do domu.I stało się! Poruszone wskazówki same szybko biegną do tyłu,a prababka schodzi z fotografii wachlując się pąsową różą.W tym momencie okazuje się,że Anda, ubrana według mody z czasów prababki, znajduje się,wraz z nią,w jakimś nieznanym miejscu.Została przeniesiona w inny świat.Czuje się skrępowana nie tylko długą suknią,gorsetem i kapeluszem,ale także tym,że najwyrażniej żyjąca w tych czasach cała jej rodzina,wciąż zwraca jej uwagę na nieodpowiednie słownictwo i zachowanie,rodem z XX wieku.Mija kilka lat,które obfitują w wiele zabawnych i przedziwnych przygód.Anda nadal nie potrafi przystosować się do epoki i bardzo energicznie,przez 170 stron powieści,stara się”odkręcić czas”.Robi to ku zmartwieniu prababki,która stara się udowodnić Andzie,że koniec XIX wieku był najpiękniejszą epoką dla kobiet i która ma nadzieję ,że jej prawnuczka zechce w tej epoce,wraz z nią, pozostać.Niestety.Anda znajduje sposób na powrót do swoich czasów.Wraca z zadowoleniem do swoich codziennych obowiązków i kłopotów,chociaż ciche porozumienie miedzy nią i prababką z fotografii pozostaje na zawsze.