napisz notatkę na temat(rozwiń temat): symbolika wyjścia z niewoli egipskiej

„Jezus przywołał do siebie Dwunastu i zaczął rozsyłać ich po dwóch. Dał im też władzę nad duchami nieczystymi i przykazał im, żeby nic z sobą nie brali na drogę prócz laski: ani chleba, ani torby, ani pieniędzy w trzosie. Ale idźcie obuci w sandały i nie wdziewajcie dwóch sukien. I mówił do nich: Gdy do jakiego domu wejdziecie, zostańcie tam, aż stamtąd wyjdziecie. Jeśli w jakim miejscu was nie przyjmą i nie będą słuchać, wychodząc stamtąd strząśnijcie proch z nóg waszych na świadectwo dla nich. Oni więc wyszli i wzywali do nawrócenia. Wyrzucali też wiele złych duchów oraz wielu chorych namaszczali olejem i uzdrawiali” (Mk 6,7-13) Czytając dzisiejszą Ewangelię zatrzymałem się nad kilkoma zastanawiającymi tematami. Pierwszy z nich jest związany ze swoistym „pomieszaniem czasów” użytych w tekście. Owszem, taki zabieg jest zapewne uzasadniony z punktu widzenia językowego, może jednak dać również wiele do myślenia przeciętnemu czytelnikowi. Oto bowiem obok relacji w czasie przeszłym, w tekst ewangeliczny, w sposób niejako naturalny, wplata się czas... przyszły. Św. Marek nie pisze na przykład, że „Jezus powiedział Apostołom, aby szli obuci w sandały i nie wdziewali dwóch sukien” lub, że „wchodząc do jakiegoś domu mieli tam pozostać”. Zamiast tych sformułowań czytamy: „idźcie obuci w sandały i nie wdziewajcie dwóch sukien” lub „gdy do jakiego domu wejdziecie, zostańcie tam, aż stamtąd wyjdziecie”. Wydaje się więc, że dzisiejszy tekst ewangeliczny, oprócz swojej wartości historycznej, ma również niewątpliwie wielkie znaczenie dla współczesnych uczniów Jezusa. Wyznacza on bowiem swoiste zasady postępowania głosicieli Dobrej Nowiny, które obowiązują wszystkich uczniów Pana, na przestrzeni wszystkich wieków, aż do skończenia świata... W dodatku, w powyższym tekście nie brakuje też bardzo ciekawych symboli... Pierwszym z nich na jaki zwróciłem uwagę są... sandały. Dla ówczesnych mieszkańców Ziemi Świętej to obuwie pełniło bardzo „ważną rolę”. Na kamienistych drogach Judei, Samarii czy Galilei, sandały dawały noszącym je ludziom możliwość ochrony nóg, a co za tym idzie, przebywania dalszych odległości. Co więcej dla Izraelitów sandały były symbolem gotowości. W Starym Testamencie, przed wyjściem z Egiptu, Bóg pouczał Izraelitów w jaki sposób mają spożywać Paschę. Ich biodra miały być przepasane, SANDAŁY na ich nogach i laska w ich ręku (por. Wj 12,11). W nowym Testamencie św. Paweł przypominał: aby „nasze nogi były obute w gotowość [głoszenia] dobrej nowiny o pokoju” (por. Ef 6,15). Drugim symbolem przytoczonym w dzisiejszym tekście ewangelicznym jest laska. Ona również była bardzo znanym elementem wyposażenia ówczesnych podróżników. Pomagała ona przede wszystkim wspierać siły w drodze. Ten element miał jednak również wielkie znaczenie symboliczne. Laska (jak czytamy w przytoczonym już powyżej tekście z Księgi wyjścia), również była znakiem gotowości. Co więcej, laska znajdująca się w ręku Mojżesza była szczególnym symbolem potęgi działania Bożego. To właśnie ona przemieniła się w węża, aby niejako przekonać Mojżesza do podjęcia i „uwiarygodnienia” jego misji wyprowadzenia Narodu Wybranego z niewoli egipskiej (por. Wj 4,1-5). Laska stanowiła potężny znak w cudach dokonywanych przez Mojżesza przed obliczem faraona (to ona zamieniła się w węża, który połknął węże kapłanów faraona, to po uderzeniu nią wody Nilu zamieniły się w krew, to po uderzeniu nią w proch ziemi, całą ziemię egipską nawiedziły komary...). Jednak największe cuda zdziałane z użyciem symbolu laski to niewątpliwie rozdzielenie wód Morza Czerwonego (por. Wj 14,15-30) i wyprowadzenie wody ze skały na pustyni Sin (por. Wj 17,1-7). Te dwa przedmioty miały odtąd towarzyszyć apostołom ogłaszającym Dobrą Nowinę o zbawieniu i wchodzącym na takich samych „zasadach” jak Mojżesz i dokładnie wśród takich cudów jakie działy się podczas wyjścia z Egiptu, w Boży plan wyprowadzenia ludzi z ciemności grzechu do prawdziwego światła zbawienia.

to symbol wyzwolenia ludu . mojrzesz jawił sie jako pośrednik pomiędzy bogiem a ludem . mojrzesz jest "ustami" samego boga. wyjscie izraelitów z egiptu jest bardzo znaczace dla historii zbawienia .