„Kotki Marcowe " Joanna Kulmowa Na wierzbie nad samym rowem - srebrne kotki marcowe. Na deszczu i na słocie srebrnieją im futra kocie. Plucha i zawierucha. Nie ma mamy, co wyliże brzuch do sucha. Ale kotki marcowe nie piszczą, huśtają się na gałązkach. Mruczą: - Nareszcie wiosna! I sierść mają coraz bardziej srebrzystą.
' Pomidor ' Jan Brzechwa Pan pomidor wlazł na tyczkę I przedrzeźnia ogrodniczkę. “Jak pan może, Panie pomidorze?!” Oburzyło to fasolę: “A ja panu nie pozwolę! Jak pan może, Panie pomidorze?!” Groch zzieleniał aż ze złości: “Że też nie wstyd jest waszmości, Jak pan może, Panie pomidorze?!” Rzepka także go zagadnie: “Fe! Niedobrze! Fe! Nieładnie! Jak pan może, Panie pomidorze?!”
