co tworzy skorupę ziemską

mam pare linków może ci pomoge: ++++++1.=http://pl.wikipedia.org/wiki/Skorupa_ziemska +++++2.=1 Skorupa ziemska - część litosfery ograniczona od góry atmosferą i hydrosferą, a od dołu granicząca z górną warstwą płaszcza ziemskiego. Wyróżnia się skorupy kontynentalną i oceaniczną. Jest to niejednorodna, stosunkowo chłodna i sztywna zewnętrzna powłoka Ziemi, o średniej gęstości 2800–3100 kg/m3. Rozróżnia się skorupe kontynentalną i oceaniczną. Najmniejszą jednostkę (w sensie geologicznym), z jakiej zbudowana jest skorupa ziemska, stanowi minerał. Minerał jest to pierwiastek, związek lub jednorodna mieszanina pierwiastków lub związków chemicznych powstała w sposób naturalny bez ingerencji człowieka. Minerały w skorupie ziemskiej występują najcześciej nie pojedyńczo, lecz w zespołach zwanych skałami. Skała jest to zespół różnych minerałów (skały polimineralne) bądź osobników jednego minerału (skały monomineralne) powstałę w sposób naturalny. Minerały które mają istotne znaczenie w budowie skał nazywamy minerałami skałotwórczymi. W zależności od genezy rozróżnia się: skały magmowe, osadowe, metamorficzne, metasomatyczne. Oprócz wymienionych grup skał istnieją też skały pośrednie; należą do nich skały piroklastyczne oraz skały ultrametamorficzne. Naukowcy wyróżniają około 3000 minerałów z czego tylko 100 to minerały pospolite. Najczęściej spotykane minerały to krzemiany, czyli związki najbardziej pospolitego tlenu i krzemu, często z dodatkiem glinu, żelaza, wapńa, sodu, potasu i magnezu. 2 Zpierwiastkina Ziemi występuja w postaci minerałów i w skorupie ziemskiej występują: - w stanie wolnym, np złoto, srebro, platyna, węgiel (diament, grafit), siarka, - w stanie związanym w postaci zwiazków chemicznych, np. Sylwin (KCl), kwarc (SiO2), anhydryr (CaSO4), ruda żelaza (Fe2O3) oraz wiele innych tlenków metali, soli, a czasem wodorotlenków. 3 Surowce mineralne, substancje naturalne pochodzenia organiecznego lub nieorganicznego, wykorzystywane w gospodarce, stanowiące część zasobów naturalnych; surowce mineralne: energetyczne — np. węgiel, ropa naftowa; metaliczne — rudy metali; niemetaliczne — chemiczne, np. siarka; ceramiczne — np. kaolin; surowce pochodzenia roślinnego — np. drewno, celuloza, różne włókna; surowce pochodzenia zwierzęcego — np. skóra, tłuszcz. Ad.4 Głownym skałdnikiem kredy, marmuru i wapienia jest minerał, kalcyt, o wzorze sumarycznym CaCO3. a) Kreda, wapienna skała osadowa, składająca się głównie z kokkolitów (kalcytowe fragmenty glonów) i innych drobnych węglanowych okruchów organicznych; łącznie zawiera ok. 91–99% węglanu wapnia; inne domieszki: kwarc, chalcedon, opal, minerały ilaste; biała, kremowa lub szara, miękka, rozcieralna. Stosowana w przemyśle ceram., chem., farm., papierniczym, w farbiarstwie, budownictwie i in. Marmur, skała metamorficzna składająca się głównie z ziaren kalcytu (rzadziej dolomitu; barwa biała, szara, różowa, zielonkawa, czarna — zależy od rodzaju i ilości domieszek. Powstaje przez przeobrażenie wapieni.. Marmur i podobne do nich wapienie stanowią materiał budowlany, dekoracyjny, rzeźbiarski, są także surowcami przemysłu chem., szklarskiego i in. Wapień, węglanowa skała osadowa składająca się głównie z kalcytu; w postaci domieszek może zawierać: aragonit, dolomit, kwarc, glaukonit, minerały ilaste; biały, żółtawy, szary, niekiedy brun. lub czerwonawy i inne. Jest bardzo drobnoziarnisty lub gruboziarnisty. Większość wapieni jest pochodzenia organiecznego; powstają wskutek nagromadzenia na dnie mórz (niekiedy jezior) szczątków organiecznych. Mają ogromne zastosowanie w gospodarce — jako kamień budowalany, do wyrobu wapna palonego, cementu, szkła, w metalurgii (jako topnik), w przemyśle papierniczym i chem. (do produkcji karbidu, sody, nawozów sztucznych), w cukrownictwie i in.; zmielone służą jako nawozy. Zbite, skrytokrystaliczne wapienie, potocznie zw. marmurami, są używane do celów dekoracyjnych. b) Wapno palone, tlenek wapnia, CaO, biały, higroskopijny proszek, z powietrza pochłania dwutlenek węgla; gwałtownie reaguje z wodą (tzw. gaszenie wapna) z wydzieleniem znacznej ilości ciepła, tworząc wodorotlenek wapnia; na skalę techn. otrzymywany w wyniku prażenia wapieni; Wapno gaszone, wodorotlenek wapnia, Ca(OH)2, biała substancja krystal. źle rozpuszczalna w wodzie (wodna zawiesina wodorotlenku wapnia to tzw. mleko wapienne, a klarowny, nasycony roztwór jest zw. wodą wapienną); wodorotlenek wapnia otrzymuje się działając wodą na wapno palone CaO + H2O = Ca(OH)2 (tzw. gaszenie wapna, zachodzące z wydzieleniem znacznej ilości ciepła); stosując niewielką ilość wody otrzymuje się suchy proszek wodorotlenku wapnia (tzw. wapno hydratyzowane); c) Zaprawe murarską tworzy sie przez zmieszanie wapna gaszonego z piaskiem i wodą. Plastyczna początkowo masa po pewnym czasie tężeje i wysycha. Jej twardnienie zachodzi pod wpływem dwutlenku wegla zawartego w powietrzu. 5 Jedną z ważniejszych soli jest siarczan (VI) wapnia - CaSO4. Jest słabo rozpuszczalna w wodzie. Występuje ona w naturze w dwóch postaciach: bezwodnej - anhydrytu (CaSO4) i uwodnionej - gipsu (CaSO4 · 2H2O). 6 a) Anhydryt, minerał, siarczan wapnia CaSO4 bezbarwny lub biały, szarawy, niebieskawy i przezroczysty. Jest to pospolity składnik złóż solnych i żył hydrotermalnych. Używany w przemyśle chemicznym i do wyrobu cementu. b) Hydraty, woda związana w hydraty nosi nazwę wody krystalizacyjnej. Hydraty występują w roztworach wodnych lub w postaci kryształów. Ta sama substancja może tworzyć kilka hydratów, np. węglan sodu tworzy hydraty: jednowodny Na2CO3 · H2O, siedmiowodny Na2CO3 · 7H2O i dziesięciowodny Na2CO3 · 10H2O. Hydraty tworzą się podczas krystalizacji z roztworów wodnych lub w wyniku pochłonięcia wody przez niektóre substancje higroskopijne; ogrzewane tracą wodę, przechodząc w hydraty mniej uwodnione lub substancje bezwodne. c) Gips ma tę szczególna właściwość, iż sproszkowany i wymieszany z wodą tworzy po zaschnięciu substancję twardą i nieprzeźroczystą. Odbywa się to w ten sposób, iż rozpuszczony w wodzie i prażony gips półwodny pochłania wodę (uwadnia się), krystalizuje się i przemienia w gips krystaliczn (CaSO4 · 2H2O). d) Gips, minerał, dwuwodny siarczan wapnia: CaSO4.2H2O, ogrzewany w temperaturze 80-140C traci wodę, przechodząc w tzw. gips palony (2CaSO4).H2O. 7 Gips palony, jest baiłym proszkiem, nazywa się ją zaprawą gipsową. Zaprawa gipsowa w odróżnieniu od zaprawy wapiennej, nie ma właściwości żrących. Dlatego znalazła zastosowanie w medycynie do usztywniania kości. W budownictwie wykorzystuje się zaprawę hydrauliczną która twardnieje pod wpływem wody [po zmieszaniu z wodą tworzy dość szybko krzepnącą masę, zwiększając jednocześnie swoją objętość (doskonały do odlewów i wypełniania ubytków), wydziela dość duże ilości ciepła]. ++++++3.= Skład pierwiastkowy zewnętrznej warstwy skorupy Ziemskiej ma grubość 15 kilometrów. Tlen stanowi niemal połowę masy skorupy Ziemskiej, krzem-1/4a pozostałe pierwiastki tylko niewielkie ułamki. W praktyce można przyjąć, że skorupa Ziemska jest zbudowana z 8 pierwiastków: O,Si,Al.,Fe,Ca,Na,K,Mg. One bowiem stanowią łącznie aż 99,5%jej masy, a na 84 pozostałe przypada zaledwie 0,5%. Krzemiany są to sole kwasów krzemowych. Do najważniejszych należy kwas trioksokrzemowy H2Si3 zwany kwasem krzemowym lub metakrzemowym oraz kwas tetraoksokrzemowy H4SiO4. Ich sole to trioksokrzemiany i tetraoksokrzemiany, np. :CaSiO3 – trioksokrzemian wapnia, Mg2SiO4 – tetraoksokrzemian magnezu. Skorupa ziemska jest zbudowana prawie całkowicie z krzemianów i krzemionki, które stanowią przeważającą część skał i gleb, iłów i piasków – produktów rozpadu skał. Związki chemiczne występujące w skorupie ziemskiej noszą nazwę minerałów. Jeżeli dany związek chemiczny tworzy kilka rodzajów kryształów, to każdy z nich jest innym minerałem. Np. : marmur, wapień, kreda – to trzy odmiany węglanu wapnia CaCO3. Krzemionka SiO2 tworzy kilka odmian. Odmiany krystaliczne różnią się właściwościami fizycznymi: barwą, twardością, gęstością, przezroczystością, połyskiem, natomiast ich właściwości chemiczne są takie same. Minerały najczęściej występują w zespołach. Takie naturalne zespoły minerałów są nazywane skałami. Na przykład głównym składnikiem skał wapiennych jest wapień , a skał granitowych – kwarc. Minerały mogą występować w znacznym rozproszeniu, stanowiąc zaledwie ułamki procentu danej skały lub w postaci na tyle skoncentrowanej, że ich zawartość wynosi kilkadziesiąt procent. Jeżeli udział procentowy minerału pozwala na jego opłacalną eksploatację, to skała jest nazywana złożem. Często stosowany termin - ruda – dotyczy złóż minerałów zawierających metale. Ogólną cechą głównych składników skorupy ziemskiej – krzemionki i krzemianów – jest odporność chemiczna na działanie innych substancji z ich otoczenia. W przeciwnym przypadku już dawno uległyby różnym reakcjom. Krzemionka i naturalne krzemiany są praktycznie nierozpuszczalne w wodzie, nie reagują ani z tlenem, ani z innymi składnikami powietrza, i w konsekwencji są niepalne. Krzemionka jest odporna na działanie wszystkich kwasów, z wyjątkiem kwasu fluorowodorowego, ale ten w przyrodzie nie występuje. Jednymi krzemianami dobrze rozpuszczalnymi w wodzie są krzemiany litowców, ale one nie występują w skorupie ziemskiej. Wodny roztwór krzemianu sodu Na2SiO3 zwany szkłem wodnym, jest używany do nasycenia drewna w celu ochrony przed spaleniem. Wody krążące w strefie powierzchownej Ziemi, zwierające CO2, przepływając przez skały wapienne, rozpuszczają CaCO3, przeprowadzając go łatwiej rozpuszczalny wodorowęglan wapnia : CaCO3 + H2O + CO2 Ca ( HCO3 )2 Rozpuszczony w wodzie Ca ( HCO3 )2 wędruje z nią w inny rejon. Gdy nastąpi wzrost temperatury lub obniżenie ciśnienia, wówczas maleje rozpuszczalność dwutlenku węgla i następuje proces odwrotny : ( CaHCO3 )2 CaCO3V+ CO2^+ H2O Strącany CaCO3 tworzy w jaskiniach sople zwisające ze sklepiania. Spadające z tych sopli krople wody rozpryskują się na dnie jaskini tracą resztę CO2, wobec czego strąca się pozostała część węglanu wapnia. W ten sposób wyrasta oddolny sopel. DOBRA TO CHYBA CI WYSTARCZY +++++1 OZNACZA ZE TO MOJA 1 PROPOZYCJA +++++2 ZE 2 ITP. LICZE NA NAJ :P Proszę czekać... 0 0 Odpowiedziano: 2010-03-11 17:37:56 mam pare linków może ci pomoge: ++++++1.=http://pl.wikipedia.org/wiki/Skorupa_ziemska +++++2.=1 Skorupa ziemska - część litosfery ograniczona od góry atmosferą i hydrosferą, a od dołu granicząca z górną warstwą płaszcza ziemskiego. Wyróżnia się skorupy kontynentalną i oceaniczną. Jest to niejednorodna, stosunkowo chłodna i sztywna zewnętrzna powłoka Ziemi, o średniej gęstości 2800–3100 kg/m3. Rozróżnia się skorupe kontynentalną i oceaniczną. Najmniejszą jednostkę (w sensie geologicznym), z jakiej zbudowana jest skorupa ziemska, stanowi minerał. Minerał jest to pierwiastek, związek lub jednorodna mieszanina pierwiastków lub związków chemicznych powstała w sposób naturalny bez ingerencji człowieka. Minerały w skorupie ziemskiej występują najcześciej nie pojedyńczo, lecz w zespołach zwanych skałami. Skała jest to zespół różnych minerałów (skały polimineralne) bądź osobników jednego minerału (skały monomineralne) powstałę w sposób naturalny. Minerały które mają istotne znaczenie w budowie skał nazywamy minerałami skałotwórczymi. W zależności od genezy rozróżnia się: skały magmowe, osadowe, metamorficzne, metasomatyczne. Oprócz wymienionych grup skał istnieją też skały pośrednie; należą do nich skały piroklastyczne oraz skały ultrametamorficzne. Naukowcy wyróżniają około 3000 minerałów z czego tylko 100 to minerały pospolite. Najczęściej spotykane minerały to krzemiany, czyli związki najbardziej pospolitego tlenu i krzemu, często z dodatkiem glinu, żelaza, wapńa, sodu, potasu i magnezu. 2 Zpierwiastkina Ziemi występuja w postaci minerałów i w skorupie ziemskiej występują: - w stanie wolnym, np złoto, srebro, platyna, węgiel (diament, grafit), siarka, - w stanie związanym w postaci zwiazków chemicznych, np. Sylwin (KCl), kwarc (SiO2), anhydryr (CaSO4), ruda żelaza (Fe2O3) oraz wiele innych tlenków metali, soli, a czasem wodorotlenków. 3 Surowce mineralne, substancje naturalne pochodzenia organiecznego lub nieorganicznego, wykorzystywane w gospodarce, stanowiące część zasobów naturalnych; surowce mineralne: energetyczne — np. węgiel, ropa naftowa; metaliczne — rudy metali; niemetaliczne — chemiczne, np. siarka; ceramiczne — np. kaolin; surowce pochodzenia roślinnego — np. drewno, celuloza, różne włókna; surowce pochodzenia zwierzęcego — np. skóra, tłuszcz. Ad.4 Głownym skałdnikiem kredy, marmuru i wapienia jest minerał, kalcyt, o wzorze sumarycznym CaCO3. a) Kreda, wapienna skała osadowa, składająca się głównie z kokkolitów (kalcytowe fragmenty glonów) i innych drobnych węglanowych okruchów organicznych; łącznie zawiera ok. 91–99% węglanu wapnia; inne domieszki: kwarc, chalcedon, opal, minerały ilaste; biała, kremowa lub szara, miękka, rozcieralna. Stosowana w przemyśle ceram., chem., farm., papierniczym, w farbiarstwie, budownictwie i in. Marmur, skała metamorficzna składająca się głównie z ziaren kalcytu (rzadziej dolomitu; barwa biała, szara, różowa, zielonkawa, czarna — zależy od rodzaju i ilości domieszek. Powstaje przez przeobrażenie wapieni.. Marmur i podobne do nich wapienie stanowią materiał budowlany, dekoracyjny, rzeźbiarski, są także surowcami przemysłu chem., szklarskiego i in. Wapień, węglanowa skała osadowa składająca się głównie z kalcytu; w postaci domieszek może zawierać: aragonit, dolomit, kwarc, glaukonit, minerały ilaste; biały, żółtawy, szary, niekiedy brun. lub czerwonawy i inne. Jest bardzo drobnoziarnisty lub gruboziarnisty. Większość wapieni jest pochodzenia organiecznego; powstają wskutek nagromadzenia na dnie mórz (niekiedy jezior) szczątków organiecznych. Mają ogromne zastosowanie w gospodarce — jako kamień budowalany, do wyrobu wapna palonego, cementu, szkła, w metalurgii (jako topnik), w przemyśle papierniczym i chem. (do produkcji karbidu, sody, nawozów sztucznych), w cukrownictwie i in.; zmielone służą jako nawozy. Zbite, skrytokrystaliczne wapienie, potocznie zw. marmurami, są używane do celów dekoracyjnych. b) Wapno palone, tlenek wapnia, CaO, biały, higroskopijny proszek, z powietrza pochłania dwutlenek węgla; gwałtownie reaguje z wodą (tzw. gaszenie wapna) z wydzieleniem znacznej ilości ciepła, tworząc wodorotlenek wapnia; na skalę techn. otrzymywany w wyniku prażenia wapieni; Wapno gaszone, wodorotlenek wapnia, Ca(OH)2, biała substancja krystal. źle rozpuszczalna w wodzie (wodna zawiesina wodorotlenku wapnia to tzw. mleko wapienne, a klarowny, nasycony roztwór jest zw. wodą wapienną); wodorotlenek wapnia otrzymuje się działając wodą na wapno palone CaO + H2O = Ca(OH)2 (tzw. gaszenie wapna, zachodzące z wydzieleniem znacznej ilości ciepła); stosując niewielką ilość wody otrzymuje się suchy proszek wodorotlenku wapnia (tzw. wapno hydratyzowane); c) Zaprawe murarską tworzy sie przez zmieszanie wapna gaszonego z piaskiem i wodą. Plastyczna początkowo masa po pewnym czasie tężeje i wysycha. Jej twardnienie zachodzi pod wpływem dwutlenku wegla zawartego w powietrzu. 5 Jedną z ważniejszych soli jest siarczan (VI) wapnia - CaSO4. Jest słabo rozpuszczalna w wodzie. Występuje ona w naturze w dwóch postaciach: bezwodnej - anhydrytu (CaSO4) i uwodnionej - gipsu (CaSO4 · 2H2O). 6 a) Anhydryt, minerał, siarczan wapnia CaSO4 bezbarwny lub biały, szarawy, niebieskawy i przezroczysty. Jest to pospolity składnik złóż solnych i żył hydrotermalnych. Używany w przemyśle chemicznym i do wyrobu cementu. b) Hydraty, woda związana w hydraty nosi nazwę wody krystalizacyjnej. Hydraty występują w roztworach wodnych lub w postaci kryształów. Ta sama substancja może tworzyć kilka hydratów, np. węglan sodu tworzy hydraty: jednowodny Na2CO3 · H2O, siedmiowodny Na2CO3 · 7H2O i dziesięciowodny Na2CO3 · 10H2O. Hydraty tworzą się podczas krystalizacji z roztworów wodnych lub w wyniku pochłonięcia wody przez niektóre substancje higroskopijne; ogrzewane tracą wodę, przechodząc w hydraty mniej uwodnione lub substancje bezwodne. c) Gips ma tę szczególna właściwość, iż sproszkowany i wymieszany z wodą tworzy po zaschnięciu substancję twardą i nieprzeźroczystą. Odbywa się to w ten sposób, iż rozpuszczony w wodzie i prażony gips półwodny pochłania wodę (uwadnia się), krystalizuje się i przemienia w gips krystaliczn (CaSO4 · 2H2O). d) Gips, minerał, dwuwodny siarczan wapnia: CaSO4.2H2O, ogrzewany w temperaturze 80-140C traci wodę, przechodząc w tzw. gips palony (2CaSO4).H2O. 7 Gips palony, jest baiłym proszkiem, nazywa się ją zaprawą gipsową. Zaprawa gipsowa w odróżnieniu od zaprawy wapiennej, nie ma właściwości żrących. Dlatego znalazła zastosowanie w medycynie do usztywniania kości. W budownictwie wykorzystuje się zaprawę hydrauliczną która twardnieje pod wpływem wody [po zmieszaniu z wodą tworzy dość szybko krzepnącą masę, zwiększając jednocześnie swoją objętość (doskonały do odlewów i wypełniania ubytków), wydziela dość duże ilości ciepła]. ++++++3.= Skład pierwiastkowy zewnętrznej warstwy skorupy Ziemskiej ma grubość 15 kilometrów. Tlen stanowi niemal połowę masy skorupy Ziemskiej, krzem-1/4a pozostałe pierwiastki tylko niewielkie ułamki. W praktyce można przyjąć, że skorupa Ziemska jest zbudowana z 8 pierwiastków: O,Si,Al.,Fe,Ca,Na,K,Mg. One bowiem stanowią łącznie aż 99,5%jej masy, a na 84 pozostałe przypada zaledwie 0,5%. Krzemiany są to sole kwasów krzemowych. Do najważniejszych należy kwas trioksokrzemowy H2Si3 zwany kwasem krzemowym lub metakrzemowym oraz kwas tetraoksokrzemowy H4SiO4. Ich sole to trioksokrzemiany i tetraoksokrzemiany, np. :CaSiO3 – trioksokrzemian wapnia, Mg2SiO4 – tetraoksokrzemian magnezu. Skorupa ziemska jest zbudowana prawie całkowicie z krzemianów i krzemionki, które stanowią przeważającą część skał i gleb, iłów i piasków – produktów rozpadu skał. Związki chemiczne występujące w skorupie ziemskiej noszą nazwę minerałów. Jeżeli dany związek chemiczny tworzy kilka rodzajów kryształów, to każdy z nich jest innym minerałem. Np. : marmur, wapień, kreda – to trzy odmiany węglanu wapnia CaCO3. Krzemionka SiO2 tworzy kilka odmian. Odmiany krystaliczne różnią się właściwościami fizycznymi: barwą, twardością, gęstością, przezroczystością, połyskiem, natomiast ich właściwości chemiczne są takie same. Minerały najczęściej występują w zespołach. Takie naturalne zespoły minerałów są nazywane skałami. Na przykład głównym składnikiem skał wapiennych jest wapień , a skał granitowych – kwarc. Minerały mogą występować w znacznym rozproszeniu, stanowiąc zaledwie ułamki procentu danej skały lub w postaci na tyle skoncentrowanej, że ich zawartość wynosi kilkadziesiąt procent. Jeżeli udział procentowy minerału pozwala na jego opłacalną eksploatację, to skała jest nazywana złożem. Często stosowany termin - ruda – dotyczy złóż minerałów zawierających metale. Ogólną cechą głównych składników skorupy ziemskiej – krzemionki i krzemianów – jest odporność chemiczna na działanie innych substancji z ich otoczenia. W przeciwnym przypadku już dawno uległyby różnym reakcjom. Krzemionka i naturalne krzemiany są praktycznie nierozpuszczalne w wodzie, nie reagują ani z tlenem, ani z innymi składnikami powietrza, i w konsekwencji są niepalne. Krzemionka jest odporna na działanie wszystkich kwasów, z wyjątkiem kwasu fluorowodorowego, ale ten w przyrodzie nie występuje. Jednymi krzemianami dobrze rozpuszczalnymi w wodzie są krzemiany litowców, ale one nie występują w skorupie ziemskiej. Wodny roztwór krzemianu sodu Na2SiO3 zwany szkłem wodnym, jest używany do nasycenia drewna w celu ochrony przed spaleniem. Wody krążące w strefie powierzchownej Ziemi, zwierające CO2, przepływając przez skały wapienne, rozpuszczają CaCO3, przeprowadzając go łatwiej rozpuszczalny wodorowęglan wapnia : CaCO3 + H2O + CO2 Ca ( HCO3 )2 Rozpuszczony w wodzie Ca ( HCO3 )2 wędruje z nią w inny rejon. Gdy nastąpi wzrost temperatury lub obniżenie ciśnienia, wówczas maleje rozpuszczalność dwutlenku węgla i następuje proces odwrotny : ( CaHCO3 )2 CaCO3V+ CO2^+ H2O Strącany CaCO3 tworzy w jaskiniach sople zwisające ze sklepiania. Spadające z tych sopli krople wody rozpryskują się na dnie jaskini tracą resztę CO2, wobec czego strąca się pozostała część węglanu wapnia. W ten sposób wyrasta oddolny sopel. DOBRA TO CHYBA CI WYSTARCZY +++++1 OZNACZA ZE TO MOJA 1 PROPOZYCJA +++++2 ZE 2 ITP. LICZE NA NAJ :P Proszę czekać... 0 0 Odpowiedziano: 2010-03-11 17:40:09 A SKORUPE ZIEMSKĄ ZNISZCZYŁA GWIAZDA KTÓRA SPADŁA NA ZIEMIE TAK MI PAN OD PRZYRODY MÓWIŁ

Materia tworząca skorupę ziemską znajduje się głównie w stałym stanie skupienia, a jedynie lokalnie, w ogniskach magmowych, występuje stop krzemianowy w stanie ciekłym. W obrębie skorupy ziemskiej występują dwa zasadnicze kompleksy skał. Warstwę powierzchniową stanowi kompleks osadowy, spod którego miejscami odsłania się kompleks krystaliczny. Odmienność w ich wykształceniu pozwala wyróżnić skorupę kontynentalną, skorupę oceaniczną oraz występującą pomiędzy nimi skorupę suboceaniczną. Miąższość skorupy ziemskiej waha się od 5-8 km w części oceanicznej do 35-40 km w części kontynentalnej (pod Himalajami osiąga maksymalnie 80 km). Gęstość waha się od 2,7-2,8 g/cm³ w części kontynentalnej do 3 g/cm³ w części oceanicznej. Skorupa ziemska składa się z kilkunastu płyt tektonicznych o grubości kilku – kilkudziesięciu kilometrów. Rozpoznaniem i wyjaśnianiem zjawisk związanych z powstawaniem i ruchem płyt zajmują się teorie geotektoniczne, np. tektonika płyt lub Hipoteza ekspandującej Ziemi.         Skład chemiczny skorupy ziemskiej: tlen (O) 45% krzem (Si) 27% glin (Al) 8,2% żelazo (Fe) 6,1% wapń (Ca) 4,6% sód (Na) 2,3% magnez (Mg) 2,7% potas (K) 1,8% tytan (Ti) 0,6% wodór (H) 0,2% pozostałe 1,5%    

Minerały i skały budujące skorupę ziemską

Minerały - naturalny elementarny składnik skorupy ziemskiej o ustalonym składzie chemicznym, jednorodnej budowie i określonych właściwościach chemicznych.
Minerały które odgrywają ważną rolę w budowie skorupy ziemskiej nazywamy mine...

Geologia - powtórka wiadomości

Ruchy izostatyczne i epejrogeniczne

Ruchy epejrogeniczne i izostatyczne dotyczą pionowego ruchu płyt litosfery lub tylko ich części.

Ruchy izostatyczne powstają w wyniku do zaburzenia równowagi izostatycznej, w jakiej zna...

Klęski żywiołowe wywoływane zjawiskami geologicznymi: trzęsienia ziemi, wulkanizm i plutonizm

Słowo „kataklizm” pochodzi od greckiego słowa „kataklysmós” co znaczy powódź, potop. W czasach współczesnych kataklizmem nazywamy klęskę żywiołową wywołującą duże zniszczenia i zmiany na powierzchni ziemi. Kataklizmami są gw...

Litosfera

Litosfera jest to zewnętrzna, najbardziej sztywna strefa kuli ziemskiej o grubości 50 - 70 kilometrów pod oceanami, i 80 - 150 kilometrów pod kontynentami. Obejmuje skorupę ziemską i górną część płaszcza Ziemi.

Nauka zwana geof...

Sfery powłoki ziemskiej i ich współzależności

Ziemia jest trzecią od Słońca w Układzie Słonecznym planetą, znajdującą się 150 mln. km od niego.

W budowie Błękitnej Planety wyróżniamy następujące warstwy, które stanowią jej części oddzielne lecz wzajemnie przenikając...