'Wiosenny deszcz' Siedziałem nad rzeką patrząc na piękne łąki kiedy nagle rozpętała się burza. Szybko schowałem się pod domek. Strasznie sie przestraszyłem grzmotów i strasznych piorunów..Zaczął padać deszcz i był ogromny szum. Było grząsko i ślisko. Gdy sie wszystko uspokoiło pobiegłem do domu po drodze skakałem w kałużach. Na niebie zobaczyłem piękną tęczę w wielu kolorach. Na horyzoncie zobaczyłem wschód słońca którego nie mogę opisać był on śliczny i różnokolorowy.
Po lekcji historii przewodnicząca klasy zakomunikował, że zbiórka chętnych na wyjazd w góry odbędzie się pojutrze o wpół do ósmej. Autokar nie mógł pomieścić entuzjastów górskich wędrówek. Przewodnik, który jechał z nami informował, że z górami nie ma żartów i do podróży trzeba się dobrze przygotować. Starszym uczniom powierzył zaopatrzenie w żywność, a młodszym ułożenie harmonogramu wycieczki i zamówienie noclegów w schroniskach. Przed wyjściem w góry, przypomniał wszystkim, że w górach nie należy hałasować, niszczyć roślin, płoszyć zwierząt, wyrzucać śmieci, chodzić niedozwoloną trasą i przede wszystkim nie należy oddalać się od grupy. W sobotę rano w wyśmienitych humorach wyruszyliśmy w drogę, niestety rozpętała się burza. Grzmoty trzęsły ziemią, a pioruny rozchylały granatowe niebo. Przyspieszyliśmy trochę, ponieważ w pobliżu było schronisko górskie, w którym można było przeczekać burzę. Szum drzew był głośny i przerażający. Po przebytym deszczu ziemia była grząska, a pluskające kałuże sprawiały trudności w dalszej wędrówce. Na horyzoncie widać było różnokolorową tęczę. Opiekunowie byli spokojni już o pogodę więc mogliśmy kontynuować wędrówkę.
