Cechy dramatu antycznego na przykładzie "Antygony"

1. jednosć miejsca, akcji i czasu ( akcja jednowątkowa, zakazany czyn Antygony i jego konsekwencje, jedna doba, przed świtem do zachodu słonca, miejsce akcji- pałac w Tebach)
2. ograniczona ilość aktorów (trzech)- zawsze jednak dialog prowadzą dwie postaci
3. brak scen zbiorowych- sceny te zastępuje opowiadanie jednej z postaci lub pieśń chóru
4. konflikt tragiczny - starcie przeciwnych postaw - równorzędność dwóch racji
5. przebieg wydarzeń według określonej kompozycji dramatu antycznego:
a) prolog - czyli wejście aktorów, zapowiedź
b) parodos - wejście chóru, pieśń chóru
c) epejsodiony- występy aktorów, akty dramatu
d) stasimony pieśni chóru oddzielające akty, komentujące wydarzenia
e) punkt kulminacyjny - wydarzenia o największym napięciu
f) exodos - ostatnia pieśń chóru
6. występowanie chóru - stwarzał nastrój, zapowiadał akcje, komentował
7. nieukazywanie scen krwawych
8. zasada decorum: podniosły, patetyczny styl
9. zasada katharsis - oczyszczenie, wyzwolenie duszy widza ze złych emocji
10. uzależnienie działania bohaterów od siły wyższej , fatum, przeznaczenia, któremu podlegali.