Wybrałem ,,Żegluga' Adama Mickiewicza: ,, Szum większy, gęściej morskie snują się straszydła; Majtek wbiegł na drabinę: gotujcie się dzieci! Wbiegł, rozciągnął się, zawisł w niewidzialnej sieci, Jak pająk czatujący na skinienie sidła. Wiatr! wiatr! Dąsa się okręt, zrywa się z wędzidła, Przewala się, nurkuje w pienistej zamieci, Wznosi kark, zdeptał fale i skróś niebios leci, Obłoki czołem sieka, wiatr chwyta pod skrzydła. I mój duch masztu lotem buja śród odmętu, Wzdyma się wyobraźnia jak warkocz tych żagli, Mimowolny krzyk łączę z wesołym orszakiem; Wyciągam ręce, padam na piersi okrętu, Zdaje się, że pierś moja do pędu go nagli: Lekko mi! rzeźwo! lubo! wiem, co to być ptakiem... ' Utwór ten nalezy do sonetu. Jak widać składa się on z czterech zwrotek oraz czternastu wersów. Pierwsze dwie zwrotki (czterowersowe) są opisem: ,,wiatr chwyta pod skrzydła' ---> oznacza poczucie potęgi i wolności ,,wznosi kark, zdeptał fale, dąsa się ' --> również odczucie mocy, siły ducha Dwie ostatnie zwrotki (trzywersowe) opisują refleksje i uczucia podmiotu lirycznego. Wniosek: Natura ściśle zespala się z człowiekiem, obserwujemy odbicie stanów psyhiki ludzkiej.
ZADANIE POTRZEBNE NA JUZ. OMÓW CECHY SONETU NA WYBRANYM PRZYKŁADZIE. Proszę pomóżcie...
Odpowiedź
Dodaj swoją odpowiedź