Dlaczego lubię poniżać innych ludzi W obecnych czasach gdzie życie obfite jest w przeróżne zagadki, pełne współczesnych nowości trudno znaleźć miejsce i osobowość dla siebie. Ludzie więcej czasu spędzają przed komputerem niż kiedyś na podwórku. W gronie wszelkich wad wiodących owy sposób spędzania czasu, ten właśnie zły system niesie za sobą kilka małych, jak i zarazem wielkich zalet. Pomijając rzeczy oczywiste wśród których można wymienić sprawy przyszłościowe dotyczące komputera można zauważyć, że komputer jako środek komunikacji z innymi ludźmi bardzo ułatwia kontakt dla ludzi nieśmiałych. Łatwiej jest napisać wiadomość czy mail, niż podejść i porozmawiać. W tym miejscu można zadać sobie pytanie – czy przedstawiony powyżej sposób komunikacji jest zaletą czy wadą ? Czy człowiek któremu pomaga komputer w rozmowie z dziewczyną to zaleta czy tylko omijanie walki z nieśmiałością ? Staram się tutaj przestawić moją sytuacją która w rzeczywistości nie jest taka jak wygląda, to co na pierwszy rzut oka jest proste i jednoznaczne, tak naprawdę ma głębszy sens. Czy ja, mówiąc do dziewczyny coś co nie do końca jest przyjemne, mam zamiar ją tylko obrazić czy może chcę wymusić coś jeszcze bądź też coś innego ? Może się wydawać że sposób który tutaj przestawiam jest dosyć filozoficzny, niemniej jednak prawdziwy ponieważ czasem człowiek, który chce na siebie zwrócić uwagę robi różne rzeczy, nie koniecznie dobre. Czy jest to jedyny powód ? Oczywiście że nie. Człowiek, w tej sytuacji ja, może pokazywać w ten sposób że ma problemy z którymi sobie nie radzi, próbuje zwrócić uwagę na siebie atakując inną osobę, w tym przypadku dziewczynę. Pragnę tutaj zwrócić uwagę że każde moje złe posunięcie, dokuczanie czy wyzwiska nie można tłumaczyć problemami czy innymi sprawami zatem nic mnie nie usprawiedliwia. Może jedynie chęć, by ktoś spojrzał na sprawę inaczej ? Pozostaje kwestia osobowości człowieka i to w jaki sposób próbuje wyrazić swoje uczucia. Zarówna ja, Pani jak i koleżanki inaczej wyrażamy nasze uczucia. Mam tutaj na myśli uczucia zarówno miłe jak i te gorsze. Jeden uderzy, drugi obrazi, trzeci zapamięta. Ja nigdy nie miałem na celu poniżanie czy znieważanie drugiej osoby, nawet jeśli to tak wyglądało. Może sposób w jaki staram się przekazać uczucia do drugiej osoby to mój główny problem ? Mam w sobie pewną cechę która zazwyczaj wychodzi na wadę – mam tutaj na myśli, że lubię być w centrum. Ale tym razem przesadziłem – i ja to wiem. Niemniej jednak myślę że wyraźnie opisałem sytuację i to że nie lubię poniżać ludzi. Wiem że słowo przepraszam nie wiele tutaj zmieni, ale wiem też, że powinno paść w stronę koleżanki która została znieważona. Pozostaje więc praca nas sobą...
