Informacje o Józefie Wybickim i (genezie) powstaniu Mazurka Dąbrowskiego.

Józef Rufin Wybicki herbu Rogala (ur. 29 września 1747 w Będominie, zm. 10 marca 1822 w Manieczkach) – polski pisarz i polityk. Z wykształcenia prawnik, działalność polityczną rozpoczął jako poseł na sejm w I Rzeczypospolitej już w wieku 20 lat. W 1768, na cztery lata przed Tadeuszem Reytanem, zgłosił protest na Sejmie Repninowskim przeciwko ingerencjom rosyjskim w sprawy polskie.   „MAZUREK DĄBROWSKIEGO”, znany jest, jako polski hymn narodowy pod tytułem „Jeszcze Polska nie zginęła”. Utwór ten jest pieśnią patriotyczną, a jego geneza związana jest z legionami Polskimi, sformowanymi w 1797r. przez generała Jana Henryka Dąbrowskiego w celu wspierania działań wojskowych Napoleona Bonapartego na terenie północnych Włoch(Lombardia). Autorem słów pieśni był Józef Wybicki, przyjaciel i bliski współpracownik Dąbrowskiego, a powstała ona we Włoskim mieście Reggio między 16 a 19 lipca 1797r., dla uświęcenia pożegnania, odchodzących z miasta legionów. Od samego początku pieśń ta jest odzwierciedleniem wiary wielu polskich pokoleń w odrodzenie państwa polskiego. W swym tekście i melodii wyraża wolę walki o niepodległość Rzeczypospolitej, manifestuje ideę powrotu do wydartej przemocą ojczyzny.  

geneza związana jest z legionami Polskimi, sformowanymi w 1797r. przez generała Jana Henryka Dąbrowskiego w celu wspierania działań wojskowych Napoleona Bonapartego na terenie północnych Włoch(Lombardia). Autorem słów pieśni był Józef Wybicki, przyjaciel i bliski współpracownik Dąbrowskiego, a powstała ona we Włoskim mieście Reggio między 16 a 19 lipca 1797r., dla uświęcenia pożegnania, odchodzących z miasta legionów.