Właściwości magnesu znane były już w starożytności. Pierwsze wzmianki o tym, że minerał zwany magnetytem (jego skład chemiczny wyrażamy wzorem Fe3O4) przyciąga żelazo, pochodzą z VI wieku przed naszą erą. Chińczycy już w XI wieku, a żeglarze europejscy od XII, wykorzystywali w nawigacji fakt, że igiełki magnetyczne ustawiają się w kierunku północ-południe. Badaniem magnetyzmu zajmował się William Gilbert (1544-1603), który dokonał istotnych odkryć. Jako pierwszy sformułował przypuszczenie, że sama Ziemia jest wielkim magnesem. Kolejnym przełomem były badania Ørsteda, Faradaya i Maxwella w XIX wieku. Przyczyniły się one do wykrycia związku między elektrycznością a magnetyzmem oraz do stworzenia teorii elektromagnetyzmu, co zapoczątkowało gwałtowny rozwój nowoczesnej nauki i techniki.daj naj
Jaki kierunek będzie miał prąd wzbudzony w przewodniku przez poruszający się magnez.Proszę o trochę informacji
Odpowiedź
Dodaj swoją odpowiedź