Najciekawszy fragmen z "Romeo i Julia". Przynajmniej na pół strony albo nawet więcej.

 Cześć Masz tu fragmęt ;) Tylko dokładnie nie jestem pewna czy jest dobrze, ale powinno być ok ;) Dajj naj ;* To jest feagmęt, który mówi Julia ;d jak coś xd     Pędźcie, ognistokopyte rumaki. Ku państwom Feba; oby nowy jaki Faeton dodał wam bodźca i rączéj Pognał was owdzie, gdzie się szlak dnia kończy! Wierna kochankom nocy, spuść zasłonę, By się wznieść mogły oczy w dzień spuszczone, I w te objęcia niedostrzeżonego Sprowadź, ach! sprowadź mi Romea mego! Miłości świeci pod twą czarną krepą Jej własna piękność, a jeśli jest ślepą, Tem stosowniejszy mrok dla niej. O nocy! Cicha matrono, w ciemnej twej karocy Przybądź i naucz mię niemym wyrazem, Jak się to traci i wygrywa razem Wśród gry niewinnej dwojga serc dziewiczych; Skryj w płaszcza twego zwojach tajemniczych Krew, co mi do lic bije z głębi łona; Aż nieświadoma miłość ośmielona Za skromność weźmie czyn swej świadomości. Przyjdź, ciemna nocy! Przyjdź, mój dniu w ciemności! To twój blask, o mój luby, jaśnieć będzie Na skrzydłach nocy, jak pióro łabędzie Na grzbiecie kruka. Wstąp, o, wstąp w te progi! Daj mi Romea, a po jego zgonie Rozsyp go w gwiazdki! A niebo zapłonie Tak, że się cały świat w tobie zakocha, I czci odmówi słońcu. Ach, jam sobie Kupiła piękny przybytek miłości, A w posiadanie jego wejść nie mogę; Nabytą jestem także, a nabywca Jeszcze mię nie ma! Dzień ten mi nieznośny, Jak noc, co święto jakowe poprzedza, Niecierpliwemu dziecku, które nowe Dostało szaty, a nie może zaraz W nie się przystroić. A! niania kochana Niesie mi wieści o nim; a kto tylko Wymawia imię Romea, ten boski Ma dar wymowy. Cóż tam, moja nianiu? Co to masz? Czy to ta drabinka, którą Romeo przynieść kazał?

Romeo i Julia są bohaterami sławnej legendy włoskiej, która dzięki dramatowi Szekspira i wielu innym arcydziełom sztuki stała się dziedzictwem całej ludzkości i żywym ciągle symbolem niepokonanej miłości. Romeo i Julia pochodzą z dwu zwaśnionych rodów Werony - Montekich i Kapuletich. Romego, ukryty pod maską, wkrada się na bal urządzany przez wrogi ród i poznaje tam piękną Julię. Zakochuje się w córce nieprzejednanego wroga. Umawia się z nią na nocne spotkanie. Zakrada się do ogrodu Kapuletich i rozmawiając z Julią, stojącą na balkonie, wyznaje jej miłość. Julia również jest oczarowana młodzieńcem. Wiedzą, że na przeszkodzie stoi śmiertelna nienawiść rodziców. Postanawiają wziąć ślub potajemnie i postawić rodziny przed faktem dokonanym. Mają przyjaciela, ojca Laurentego - zakonnika, którego wtajemniczają w swoje plany. Postanawia on udzielić im świętego sakramentu małżeństwa. Plan udaje się, ale po ślubie zdarza się dramatyczny wypadek. Romeo spotyka krewnego Julii, Tybaka, który próbuje sprowokować pojedynek. Romeo wzbrania się przed walką z kuzynem żony. Przymusza on Romea do walki, ale tego wyręcza jego najdroższy przyjaciel, Merkrucjo; pojedynkuje się z Tybakiem i ginie. Dopiero wówczas wzburzony Romeo wyzywa Tybaka i zabija go w honorowej walce. Romeo musi uciekać z Werony. Przenosi się do Mantui. W Weronie natomiast ojciec Laurenty wraz z Julią snują plany połączenia się młodych. Postanawiają mistyfikować śmierć dziewczyny, którą ojciec chce wydać za księcia Werony, Parysa. Dziewczyna zażywa miksturę, która usypia ją na 40 godzin. Leżącą w letargu na narach Julię odwiedza sługa Romea, Baltazaro. Sądzi, że Julia zmarła i taką wiadomość przekazuje swemu panu. Romeo kupuje flaszeczkę trucizny i postanawia zakończyć żywot przy katafalku Julii. W grobowcu zastaje Parysa, z którtm potyka się w pojedynku i którego śmiertelnie rani; następnie zażywa truciznę i umiera. Julia, budząc się z letargu, widzi zmarłego Romea - z rozpaczy przebija się sztyletem. Nad zwłokami trojga młodych ludzi, zdruzgotani tragedią członkowie dwóch zwaśnionych rodzin bratają się ze sobą. Napisałam się licze na naj !!