Charakterystyka porównawcza Marcina Borowicza i Andrzeja Radka.

Powieść Stefana Żeromskiego pt. ?Syzyfowe prace? opowiada o losach chłopców,którzy zmagali się z trudami szkoły, problemami i własnymi wadami. Szczególnie zainteresowały mnie dwie postacie, całkowite przeciwieństwa
Pierwszy z chłopców to Marcin Borowicz. Był jedynym synem, a zarazem oczkiem głowie właścicieli Gawronem-malutkiej wioski leżącej w pobliżu Klerykowa. Jego rodzina straciła większość majątku po powstaniu 1863.
Drugi bohater to Andrzej Radek. Urodził się we wsi Pajęczyn Dolny, w przeciwieństwie do Marcina pochodził z chłopskiej i wielodzietnej rodziny. Jego ojciec był robotnikiem na folwarku zajmującym się końmi i wykonującym nimi prace na roli. Jędrek, jak każde wiejskie dziecko pracował od wczesnego dzieciństwa. Musiał pasać świnie i gęsi.
Borowicz był zafascynowany postacią ojca, który starał się zainteresować go typowo ?męskimi? zajęciami, np. polowaniem. Kochał tatę ale z matką łączyła go nietypowa więź. To ona była jego najlepszym przyjacielem, opiekunem i pierwszym nauczycielem. Lata dziecięce Marcina opiewały w dostatek i miłość rodziców. Chłopak wychowywany był na patriotę. Szczególnie sytuacja w kraju po powstaniu ?potrzebowała? takich ludzi, ale ten młody człowiek trochę ?błądził? zanim udało mu się znaleźć tę właściwą drogę dla siebie.
Rodzina Radka mieszkała w czworakach w jednej izbie i nie miała pieniędzy na opłacenie jego nauki- nie posiadali nawet własnej ziemi, dzierżawili tylko kawałek. Zapracowani opiekunowie nie poświęcali synowi uwagi. Nie interesowali się jego wykształceniem w odróżnieniu do rodziców Marcina.
Gdy Borowicz po raz pierwszy rozstał się z rodzicami ?był to duży, tęgi, muskularny chłopak ośmioletni, z twarzą nie tyle piękna, ile rozumną i miłą. Oczy miał czarne połyskliwe, w cieniu gęstych brwi ukryte. Włosy krótko przystrzyżone, okrywała barankowa wciśnięta aż na uszy?
Radka poznajemy kiedy wyrusza w drogę do gimnazjum. Andrzej ubierał się w stary fartuch przefarbowany na granatowo, który służył mu jako mundurek. Nosił stare buty na obcasach i poplamiona czapkę.
Obaj chłopcy poznali się w klerykowskim Gimnazjum. Andrzej trafił do niego przypadkiem za sprawą nauczyciela Antoniego Paluszkiewicza. Marcin natomiast przeniósł się do niej, gdyż w szkole w Owczarach był za niski poziom.
Borowicz na początku był mało samodzielnym chłopcem, brakowało mu pewności siebie, nie potrafił sam o siebie zadbać. Gdy umiera jego matka staje się bardziej samodzielnym, ciekawym świata młodzieńcem. Był przeciętnym uczniem. Łobuzował z kolegami próbując w ten sposób zwrócić na siebie uwagę.
Radek to doskonały uczeń. Miał wiedzę przekraczającą możliwości ?zwykłych? chłopców. Zdolny, pracowity, wytrwały i dążący do celu młody mężczyzna. Od początku Andrzej był bardzo samodzielną osobą- w przeciwieństwie do Marcina, on sam wszystko osiągnął bez pomocy rodziców. Był po za tym uparty( w pozytywnym tego słowa znaczeniu), cichy, pracowity, odpowiedzialny i inteligentny, a przede wszystkim skromny. Był wyśmiewany przez rówieśników za jego chłopskie pochodzenie i nędzne ubranie. Jędrek nie wstydził się swoich korzeni, ale bardzo cierpiał kiedy był wytykany palcami. Były to dla niego przykre sytuacje.
W sprawach historii Polski Borowicz zupełnie się nie orientował, nie znał swojego kraju, nie utożsamiał się z nim. Był tym samym dobrym materiałem dla klerkowskich rusyfikatorów. Początkowo Marcin biernie poddawał się działaniom rusyfikacyjnym ze strony nauczycieli. Jako pupilek inspektora Zabielskiego wciągnął się w życie towarzyskie Rosjan. Wraz z upływem czasu jego światopogląd znacznie się zmienił. Stało się to po usłyszeniu na lekcji języka polskiego ?Reduty Ordona?, a także za sprawą miłości do Anny Stogowskiej, ?Biruty?. Zaczął w pełni dostrzegać okrucieństwo, dwulicowośc i obłudę Rosjan. W ósmej klasie wraz z innymi uczniami spotykał się potajemnie, żeby czytać polską literaturę. Dzięki Zygierowi Marcin odzyskuje poczucie własnej narodowości, kształtuje swój system wartości, w którym na pierwszym miejscu stoją ? ojczyzna, niepodległość, niezależność i wolność. Stał się młodym Polakiem, gotowym za wszelką cenę przeciwstawić się rusyfikacji.
Radek w odróżnieniu od pierwszego chłopca ma poczucie własnej polskości. Wie, co to ojczyzna, Wcześnie wpojono mu przywiązanie do ziemi i kraju. Niewątpliwie ważny wpływ na Andrzeja miał Paluszkiewicz, który nauczył swego ucznia niezbędną tylko w szkole rosyjskiej znajomość języka rosyjskiego, a starał się, aby chłopiec nie zapomniał, że jest Polakiem.
Marcin i Andrzej są postaciami pozytywnymi, choć kontrastowymi. Duzo ich łączylo, ale także i dzieliło. Rożnili się pochodzeniem, ale mimo to znaleźli wspolny język. Chłopcy, nie uważali siebie nazwazjem za kogoś gorszego, słabszego. Darzyli się wspaniała przyjaźnią. Gdy Andrzej uderzył Tymkiewicza w twarz i miał zostać wyrzucony ze szkoły, Marcin wstawił się za nim i pomógł mu wrócić do klasy. Sprawdziło się tutaj piękne staropolskie przysłowie, że ?prawdziwych przyjaciół poznaje się w biedzie?. Od Radka możemy się wiele nauczyć, np. wytrwałości w dążeniu do celu. Chłopskie pochodzenie nie przeszkadzało mu w osiągnięciu, tego co sobie na samym początku założył. Droga dwójki przyjaciół wyglądała całkiem inaczej, mimo to, łączyła ich determinacja, jaką było ukończenie gimnazjum i zdanie matury. Pomimo, iż przełość bohaterów była czasem trudna, wyrośli oni na mądrych i wrażliwych Polaków, którzy powinni być wzorem dla polskiej młodzieży oraz starszych już osób.

Ps. za pracę dostałam -bdb