Charakterystyka Ursusa "Quo Vadis"

Lig, który jako zakładnik, towarzyszył Ligii i jej matce. Był człowiekiem o „twarzy dobrotliwej i szczerej, o nieco groźnym i smutnym wyrazie” i niebieskich, dziecięcych oczach. Miał „olbrzymi grzbiet podobny do grzbietu cyklopa i potężne jak kolumny uda oraz herkulesowe palce”.

Przez lata opiekował się Ligią i jako jedyny nazywał ją Kalliną. Kierował się zasadą – „jak królewna każe, tak musi być”. Obdarzony ogromną siłą, w rzeczywistości był niezwykle troskliwy i dobroduszny. Podobnie jak Ligia był chrześcijaninem. Wiarę w Boga pojmował naiwnie i prostodusznie. Czasami przeważała w nim chęć walki, ale wówczas zastanawiał się, czy dany postępek „byłby odpowiednim dla wyznawcy Ukrzyżowanego Baranka […] On by przecie Baranka nie chciał obrazić, tylko, że ręce ma takie ciężkie”.

Dla Ligii Ursus był opiekunem i ojcem, któremu ufała bezgranicznie. Winicjusz początkowo traktował go jak barbarzyńcę i prostaka, z czasem zaprzyjaźnił się z nim. Podczas igrzysk uratował Ligię gołymi rękami powalając germańskiego tura.