Mit o Heraklesie - streszczenie

Był Herakles synem Zeusa, boga i Alkmeny, kobiety ziemskiej. Był on herosem. Miał ponadludzką siłę. Zeus chciał dla syna łaski nieśmiertelności i dlatego podał go do karmienia śpiącej Herze. Ona jednak odrzuciła dziecko i zaczęła je prześladować. Chciała go zabić, dlatego wsadziła mu do kołyski węże, ale Herakles szybko zdołał je udusić. Gdy był już dorosły Hera zesłała na niego opętanie, pod którego wpływem zabił on swą rodzinę.

Wyrocznia w ramach kary kazała udać się do króla Eurystesa. Tam czekało na niego dwanaście ciężkich prac. Jedną z nich było zabicie hydry lernejskiej, lwa nemejskiego, wyczyszczenie stajni Augiasza, zabranie z Hadesu psa Cerbera. Herakles udowodnił, że potrafi wykonać wszystkie te prace, chociaż dla zwyczajnego człowieka byłyby one po prostu niemożliwe i niebezpieczne. Herakles został odkupiony i chciał ożenić się powtórnie. Nie pozwolili jednak na to bracia wybranki. W gniewie zamordował jednego z nich. Musiał więc odbyć kolejną karę, tym razem u królowej Omfalii, która kazała mu pracować w przebraniu kobiecym.

Potem Herakles pojął za żonę Królową Dejanirę, która została porwana przez centaura Nessosa. Herakles zabił go, strzelając z łuku. Przedtem jednak centaur podarował Dejanirze swą krew, jako miksturę, zapewniającą wierność męża. Dejanira postanowiła namoczyć w niej koszulę Heraklesa. Tak naprawdę krew centaura była jadem i gdy Herakles ją ubrał, koszula wżarła mu się w ciało, zadając męki. Dejanira nie mogąc na to patrzeć, popełniła samobójstwo. Herakles pragnął spłonąć na stosie, by skończyć swoje katusze, ale pomógł mu Zeus, zabierając na Olimp.