Recenzja książki Jezioro osobliwości
Niedawno przeczytałam książkę, którą poleciła mi jedna z nauczycielek. Było to "Jezioro Osobliwości" Krystyny Sisickiej. Jest to powieść młodzieżowa, pierwszy raz wydana w 1966 roku. Z książkami tej autorki zetknęłam się już wcześniej, a teraz kolejny raz urzekła mnie ona swym dziełem. Nie ma chyba takiej osoby, która w młodości nie przeczytałaby choćby jednej książki tej autorki. W swych książkach Siesicka porusza ponadczasowe problemy młodzieży, ich dojrzewanie, miłości, pisze o konfliktach z rodzicami i pierwszych samodzielnych decyzjach. Nic dziwnego, więc, że cieszą się aż tak dużym powodzeniem i zostały tak licznie wyróżnione i nagrodzone. Autorka ta za
"Jezioro osobliwości" jest książką nie tylko dla młodzieży, mimo że bohaterką jest nastoletnia Marta. Powieść opowiada o przeżyciach głównej bohaterki, która nagle znajduje się w zupełnie nowej sytuacji. Ślub matki, przeprowadzka do mieszkania ojczyma, maturalna klasa i rozwijające się uczucie do nowego brata są problemami, z którymi boryka się główna bohaterka. Do jej kłopotów dochodzi jeszcze brak porozumienia i ciągłe kłótnie z ojczymem - Wiktorem. Zamiast szczerej rozmowy i dążenia do kompromisu bohaterowie kryli w sobie urazy i nie starali zrozumieć się nawzajem, co prowadziło do wielu nieporozumień i scysji. Sytuacji między nimi nie poprawia też matka Marty Anna, która za prowokatora całego spięcia uznaje swoją córkę. Jednak nie jest to wątek główny tej powieści. Jest nim rozwijająca się miłość głównej bohaterki do swojego przyrodniego brata Michała, który darzy Martę uczuciami, ale rzadko jej to okazuje. Główna bohaterka spragniona miłości i zrozumienia zaczyna spotykać się z Patrykiem, kolegą Michała. Naiwność i próżność dziewczyny prowadzą do rozbicia przyjaźni Michała z Patrykiem, wielu spięć między nimi oraz ostatecznie zagrażającego życiu całej trójki wypadkowi.
Myślę, że powieść ta ma pokazać nam to, że zawsze trzeba zastanowić się co może spowodować nasze zachowanie i jak mogą odczytać je inne osoby. Książka pokazuje też, że zawsze warto pomyśleć o uczuciach innych osób. Na przykładzie głównej bohaterki autorka pokazuje nam jak ważne jest żeby zastanowić się kilka razy zanim podejmiemy jakąś decyzje, ponieważ może mieć to niespodziewane skutki.
Książka ta jest niesamowicie ciekawa i wciągająca. Czyta się ją z jednym tchem Jej zaletą, jest nie wątpliwie sposób, w jaki została napisana. Forma pamiętnika głównej bohaterki sprawia, że bardzo łatwo wczuć się w jej sytuację i zrozumieć co czuje. Akcja w książce jest wartka i często trzyma czytelnika w napięciu. Ważne dla mnie jest też to, że bohaterowie nie są czarno-biali.
Uważam, że, mimo iż ta książka opowiada historie nastolatków można polecić ją zarówno młodzieży jak i dorosłym. Myślę, że poprzez przeczytanie tej książki dorosłym łatwiej byłoby zrozumieć nasze problemy.
Sądzę, że jest to naprawdę książka warta przeczytania i przemyślenia. Gorąco zachęcam do przeczytania tej pozycji.